VAN TEKST EN BEELD EN TOEKOMST
Hoe ziet de mens er uit in de verre toekomst? Zou zijn mond dan zo goed als verdwenen zijn? In elk geval zo klein dat er nog net een rietje in past om vloeibaar voedsel in te nemen? Zouden zijn ogen echt een extra ooglid hebben en zijn voorhoofd echt veel hoger zijn geworden? Zouden zijn benen verschrompeld zijn en hij zich in een soort rolstoel voortbewegen, zoals in een SF film?
Er zijn op internet mensen te vinden die de toekomstige mens zo afschilderen. Communiceren de mens met gedachten ondersteund door een nog uit te vinden gebarentaal? Of gebruikt hij geen alfabet meer, maar alleen de uit Japan overgewaaide beelden oftewel emoticons of emoji (spreek uit: emodzi). Dat doet hij nu ook al via onder andere whatsapp en sms.
In de DWDD was onlangs Paulien Cornelisse te gast die ook graag gebruik maakt van emoji. Omdat ze last heeft van bel angst vindt ze emoticons of emoji een prima communicatiemiddel. Zij is niet de enige. Veel van de emoticons, waaronder de grappige ronde gele balletjes met gelaatsuitdrukking zijn al bijna universeel, al zijn er natuurlijk nog altijd verkeerde interpretaties wegens cultuurverschillen.
Zo kun je beter niet het V teken van Victory bij een Brit gebruiken, want het betekent voor hem hetzelfde als je middelvinger opsteken. Huilen en lachen, verbaasd kijken of twijfelachtig, verrast of duidelijk ondersteboven zijn van iets of een knipoog geven, het zijn maar een paar voorbeelden van een heel arsenaal aan ‘smileys’ en dergelijke.
Smileys waren in 1953 al te zien in een advertentie in de New York Herald Tribune. Het gele cirkeltje met twee ogen en een mond werd in de jaren ’70 populair omdat het op buttons, bekers, T-shirts en bumperstickers werd afgebeeld en in de jaren’80 stond het zelfs gegraveerd op XTC pillen! Het figuurtje werd geliefd op internet net als de tekstvariant de hierboven genoemde emoticon, die een weergave van emoties al dan niet in combinatie met lees of lettertekens is. Tegenwoordig is er veel concurrentie als het gaat om het verzinnen van nieuwe uitbeeldingen. In het verleden claimden verschillende mensen ze als eerste te hebben bedacht.
Misschien moet er een verklarend beeldenboek worden uitgegeven, hoewel, op internet kun je ook al aardig wat te weten komen over het fenomeen.
Het valt sowieso op dat mensen eerder op beelden (foto’s veelal) dan op tekst reageren, als het gaat om bijvoorbeeld facebook of het moet een ultrakorte tekst zijn.
Het zou jammer zijn als letters en alfabet totaal zouden verdwijnen. Misschien is een combinatie mogelijk in de verre toekomst. Enkel en alleen communiceren via een soort ‘mobiele telefoon’ zou ook mogelijk zijn. Daar lijkt het soms al op als we in een kring zitten en we rustig door blijven gaan met onze mobieltjes en tussendoor af en toe even face to face spreken met de fysiek aanwezige mens.
Hoe dan ook, de mens blijft behoefte hebben aan interactie en communicatie op wat voor manier dan ook en lichaamstaal en mimiek spreken sowieso boekdelen!
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
Beeld
91
Geef je reactie op deze inzending: