Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Van Muizen en Mensen

Boven m'n hoofd, over het zachtboard van het plafond, in de kamer waar ik nu zit te schrijven, rent een muis heen en weer. Nog een. En nog een paar.
Er woont een hele familie knaagdieren bij ons in.
's Nachts spelen ze een soort zaalvoetbal op het gladde speelveld boven onze slaapkamer. Dat is dan weer hardboard, vandaar.
Met een eikeltje dat ze van buiten hebben meegenomen. Misschien uit de wintervoorraad, maar knap blijft toch dat ze zo'n balletje helemaal naar boven transporteren. Klimmen langs de muur, door de spouw, of via de buffer van houtwol tussen de houten wanden, helemaal naar de met stro bedekte ruimte tussen vloer en plafond.

Vrouwlief is er niet van gecharmeerd. Die heeft mijn didgeridoo (zo'n anderhalf meter lange holle houten pijp die de Aboriginals als muziekinstrument gebruiken voor communicatie met natuurgeesten of hun voorouders) naast haar kant van het bed staan en bonste of bonsde midden in de nacht tegen het plafond zodat het gezinnetje Spitsneus wreed werd opschrikt uit haar onschuldige sportevenement.
“Een aardbeving, snel, breng jezelf in veiligheid, de reuzin is weer vertoornd,” hoorde je Pa tegen Ma en de kleintjes piepen.
Ook ik, die net een nieuwe vleugel uittestte met Mark Rutte en Thierry Baudet, door het lied Waldeinsamkeit van Robert Schumann (versie voor bariton) te zingen, werd abrupt weggerukt uit mijn politiek-vocale rêverie.

Als je al zo lang als wij lief en leed met elkaar deelt, weet je dat het geen zin heeft de situatie verder te helpen escaleren (van het Franse escalier, voor trap, voor een schepje er bovenop doen).

Zoals ik al 's heb verteld, wonen we in een prachtige ouderwetse en rustieke vakantievilla aan de bosrand. Alles nog authentiek, zoals het gebouwd werd rond de jaren dertig van de 1900-den.
Ook de flora en fauna rond het huis leeft hier al vele generaties, zoals de vogels, de eekhoorns, de egeltjes, de reeën die soms door de tuin struinen.. en dus de muisjes.

Zo'n twee weken geleden verzocht de norse reuzin mij om een instrument aan te schaffen waarmee we de hele rodent-familie zouden kunnen deporteren naar een andere locatie, zodat wellicht anderen het genot van hun lotgevallen mogen ondergaan.
Daartoe kocht ik een diervriendelijke val via een website uit Winschoten, die reeds de volgende dag werd afgeleverd op het DPD punt van de plaatselijke, stichtelijke boekhandel. Het is een blikken doos met twee ingangetjes en een soort speelplein in het midden. Er zit een deksel op van dik doorzichtig plastic. Op het pleintje legde ik wat sneetjes casino-wit besmeerd met biologische pindakaas.
Daar kon toch niets mee misgaan zou je denken.

Toch gebeurde er iets onverwachts, we hadden het kunnen weten. Al op de derde dag vonden we een klein verschrompeld lijkje op het kleine pleintje. Met het verdroogde buikje omhoog, dus gekanteld.
Het was een mini-kikkertje dat blijkbaar intelligent of hongerig genoeg was om door het gangetje de open ruimte van de blikken doos te bereiken alwaar de verleidelijk geurende trofee hem of haar wachtte. De pindakaas was van het brood gesnoept, dus dat gaf ons het blijde gevoel dat een mens kan bekruipen als hij beseft dat een medeschepsel een gelukkige dood is gestorven.

Nu staat de val weer met nieuwe, verse, geurige, aantrekkelijke spijzen bij één van de vele in- of uitgangen van de talloze muizenholletjes rond het huis, geduldig te wachten op een slachtoffertje dat z'n snoeplust even niet kan bedwingen. Tot nu toe lukt het vangen niet echt.
Er rest me niets anders dan met geamuseerde belangstelling het verloop van de nachtelijke titelstrijd op het plafond van onze slaapkamer te volgen..

Schrijver: Ton Hettema, 22 april 2017


Geplaatst in de categorie: dieren

3.3 met 3 stemmen 301



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
23 april 2017
Waar komt die term 'muisstil' dan toch vandaan? Gewoon blijven ademen, Ton, en wees maar dolblij dat je 's nachts een liefdevolle en alerte vrouw naast je hebt liggen. Dat is veel meer waard dan die voetbalwedstrijden van jouw bovenburen, de onschuldige muizen. Heel jouw vrouwlief met een didgeridoo en paai haar in de roes van die klankmuziek, opdat zij niet meer lijdt onder zinloze muizenissen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)