Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn van Ton Hettema

Een buurtpraatje

Bijna elke ochtend en middag zit hij daar in zijn tuin.
In de bocht van de weg, in zijn metalen tuinstoel.
Goed ingepakt, soms scharrelend tussen de bladeren met zo'n simpele houten wandelstok met rubberen dop eronder.
Meestal maken we even een praatje of wisselen een groet met blik van verstandhouding en bijpassend handgebaar.
Het stelt niets voor in het kader van degenen die ons het belangrijke nieuws uit de wereld serveren.

Toch is het zo'n praatje, en zijn het deze contactmomenten, en is het collectief van al deze tekenen van verstandhouding datgene wat men zou kunnen noemen: 'het weefsel van intermenselijke samenhang', dat de stevigheid bepaalt van het sociale leven in een straat, een wijk, een dorp, een gemeenschap.
Het vertrouwen, het gevoel van veiligheid, het humeur, van zowel de individuen als de gemeenschap worden door dit soort vanzelfsprekende praatjes en blikken versterkt en op elkaar afgestemd.

Vorige week maakte ik een opmerking over de levendigheid en kleur van zijn dahlia's die in het perk tegen het hek langs het trottoir staan te glanzen.
Dus toen ik er net opnieuw langskwam, vroeg ik wanneer hij ze gaat uitgraven om binnen te overwinteren.
"Zodra het gaat vriezen", zei hij.
- Is dat elk jaar omstreeks dezelfde tijd, vroeg ik.
"Ja, meestal begin november; ik denk de komende week nog."
- Houdt u nog rekening met de volle maan, die eraan zit te komen?
"Nee, maar de kans op vriezen is dan wel groter."

Daarop vroeg ik hem, met een knipoog in mijn toon, wanneer hij zelf naar binnen gaat verkassen.
"Ik blijf hier de hele winter door dagelijks zitten", zei hij.
"Goed stevig ingepakt, in de buitenlucht, onder gods eigen prachtige hemel; er is niets mooiers dan dat."
En ik weer: u hebt groot gelijk, anders zit je altijd maar je eigen lucht in en uit te ademen en tegen dezelfde muren aan te kijken.

"Ja", zei hij tenslotte met liefdevolle ironie in zijn stem.
"En tegen dezelfde vrouw..."

Schrijver: Ton Hettema, 4 november 2017


Geplaatst in de categorie: milieu

2.6 met 5 stemmen 918



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
5 november 2017
Gelukkig geen tussen haakjes geplaatste oprispingen of toevoegingen in deze column. Maar waarom de belerende tweede alinea in deze bijdrage? Of moest er toch een geleerde observatie in staan? Op zich aardig, doodnormaal babbeltje. Beetje in de stijl van Carmiggelt, maar minder geraffineerd opgetekend. Hoewel ook dat kwestie van smaak is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)