Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

DESPRESSO

Ineens moet ik denken aan een voorval in de zomer. Ik zat op een terras. Naast mij aan een tafeltje, een man van een jaar of veertig. Koffie voor zijn neus. Hij kijkt er chagrijnig naar.

Even later gaat er een vrouw van een jaar of dertig naast hem zitten. Ze legt een cd van Frans Bauer voor zich op het tafeltje.
’Gaat u mij koffie aanbieden?,' vraagt zij na een minuut of twee aan de man.
‘Nee, ’ antwoordt hij afstandelijk. Ik heb even geen zin in vrouwen met relatieprobleem-gedoe. Want dat komt eraan. Dat weet ik nu al. Zo’n type ben jij.’
‘Mooi is dat!,’ zegt de vrouw. 'Dat u dat zo, uit het niets, kan zien.
’Ja ziet u,' vervolgt zij onverstoorbaar, ' ik kom net uit New York waar ik acht maanden heb gezeten. Hard gewerkt en zo. Geen tijd voor een man. Raar toch? Na acht maanden bent u mijn eerste man hier haha. Knap bent u niet maar het kan er mee door, na acht maanden droogstaan haha . En u?'
‘Ik heb in geen jaren een man gehad,’ antwoordt de man bloedserieus.
‘Even serieus,’ zegt de vrouw.
‘Dat ben ik.. ’

‘Oké, maar bied u mij nu iets aan of moet ik u iets aanbieden?’
‘Doe nog maar een koffie, maar niet die ipads van de senseo maffia,’ zegt de man na enige aarzeling wijzend op de koffie op zijn tafeltje.
‘iPads??,’ vraagt de vrouw verbaasd . ’Dat heet toch gewoon pads?’
‘Dan loopt je achter. Tegenwoordig zetten wij in dit land overal een i voor als er geluid uit komt. Kijk maar naar de ipods.’
Ze kijkt hem wantrouwend aan, kennelijk onzeker of hij wèl of niet goed snik is.
‘Dat zal best,' zegt ze eindelijk. Maar die koffiepads maken toch geen geluid?’
‘O nee?, heb je dat gerochel van die senseo apparaten wel eens gehoord als je een kop koffie maakt? Dat lijkt toch precies op het doodsgerochel van , ik noem maar eens wat, Frans Bauer in concert? En buiten dat, die senseo drab smaakt precies zoals de stem van Frans Bauer klínkt.’

De vrouw staat boos op, pakt haar CD van Frans Bauer van de tafel en beent beledigd het terras af.
De man kijkt haar na, zucht en vraagt dan aan mij; 'weet je hoe ik mij voel als je geen ECHTE koffie meer kunt bestellen? Dan voel ik mij despresso.'
Hij moet er niet eens om lachen.
Ik ook niet, na enig nadenken..

Schrijver: van Gellekom, 15 januari 2018


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.6 met 10 stemmen 110



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)