Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Wie ben ik

Wie ben ik?
Dat is een goede vraag, dit is een vraag waar ik geen direct antwoord op kan geven. Ik is als een lege bladzijde die is uitgewassen door de regen, omschrijving nergens te vinden alles kwijt en alles vergeten.
Wie ben ik, Waar is dit begonnen?

Ik denk door de vele tegenslagen die ik al ben gepasseerd. Het heeft me eigenlijk gewoon gedwongen om vooruit te vechten zonder erbij stil te staan. De gedachten on hold de pauze knop ingedrukt alles zonder gevoel en zonder enige emotie. Alles blijven trotseren en niet stil gestaan bij de mogelijke gevolgen die daaruit zouden voortvloeien om proberen te overleven. Iedereen om je heen die niet weet hoe het er met je aan toegaat, wie wat hoe waarom. Life is hard maar je moet verder hoe diep je ook zit je probeert om eruit te geraken maar je ziet het licht niet. Waarom gebeurt dit met mij, ik verdrink. Vele zaken worden verpest en verloren. Je staat er niet bij stil wat de gevolgen kunnen zijn tot ze er zijn, maar dan gebeurt het zo ineens niet wetend dat je al die tijd door verblindheid alles hebt verwaarloosd. Wat is het toch een helse rit, een rit die ik liever niet wil nemen maar hij is er al jaren. Ik kan er niet meer tegen, ik wil die strijd niet meer. Ik voel alleen pijn en verdriet, ik heb een masker op die alles verdringt uit gewoonte is die aanwezig. Ik weet niet meer wie ik ben! Blijkbaar is ik een ver verleden want het is leeg en gewoon de autopiloot die zijn werk doet, de rest is vaag. Jaren heb ik al de gevoelens vanbinnen die er niet uitkomen diep verdrongen en vergrendeld. Laat mij eruit want ik kan niet meer. Ik probeer om vooruit te geraken en ik zal mijn best doen ik moet het doen en ik wil het ook. Het zal tijd nodig hebben om dit te helen. Wie ben ik kom ik hopelijk ooit te weten.

Schrijver: Olivier, 4 december 2018


Geplaatst in de categorie: verdriet

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
19 december 2018
Nog niemand heeft gereageerd op deze hartenkreet. En nu zijn we twee weken verder. Hoe maak je het?

Weet je, Olivier, de vraag stellen is een heel moedige stap. Je komt misschien het dichtst bij het antwoord door te bepalen wat je in elk geval niet bent. Je bent niet je lichaam, je bent ook niet je omstandigheden. Wat ben je nog meer niet?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)