Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Nieuwjaars-Blog

Body-Electricity

Dit is misschien geen opwindende titel voor een column-lezer. Edoch, het is wel de focus van mijn zoektocht die de afgelopen weken een hoger ampèrage heeft gekregen. Zo werkt dat als je de focus van een project langer, intensiever en met meer discipline volhoudt: wie met stroom omgaat wordt erdoor opgeladen.

Mijn fascinatie voor dit fenomeen: lichaams-elektriciteit (waarom die spelling?), begon op het moment dat ik een bloem voelde. Ja, ik beken het met enige terughoudendheid. Mensen zijn raar geprogrammeerd. Ze kunnen zaken die ze niet kennen onmiddellijk veroordelen. Ook wordt sensitiviteit vaak verward met zweverigheid of emotionele overgevoeligheid, en wordt die geassocieerd met new-age-achtige softies. Het heeft geen zin, heb ik gemerkt, om mensen van hun vooroordelen af te helpen. Alleen waarnemen, ervaren, of een plotselinge shock kan iemand uit z’n groef halen.

Ik voelde dus een bloem die op een afstandje van 10 cm van mijn handpalm werd gehouden. Het veroorzaakte een duidelijke prikkeling in de palm van m’n hand. En toen ging er een gordijn opzij dat me in contact bracht met een heel universum van verschil. De schil waarmee deze gevoeligheid werd buitengehouden, was doorgeprikt. De verbondenheid van mijn eigen elektrische lichaam met de elektrische wereld om me heen was in werking gesteld.

Alleen degene die de feitelijke waarneming zelf ondervindt, weet dat het gaat om een tactiele sensatie; er is niets zweverigs aan!
Wel merkte ik dat mensen in m’n omgeving ervoor terugdeinsden om het zelf te ervaren. En er zijn maar weinigen van degenen die het waarnemen, die beseffen wat de significantie ervan is.
Ik weet dat ik ook niet ten volle doorgrond hoe wereldschokkend belangrijk het is. Mijn intuïtie voelt het. Mijn instinct weet het. Mijn lichaam herkent het. Mijn brein verwondert zich erover.

Ik stel me voor dat er een groot aantal levensveranderende consequenties in het verlengde liggen van deze simpele gewaarwording. Die consequenties, die gevolgtrekkingen op basis van het voelen van de uitstraling van een bloem, ben ik nu aan het uitwerken, aan het doordenken, aan het aaneenrijgen tot een consistent verhaal over de magische wereld van onszelf die ons verbindt met de (magische) natuurlijke wereld om ons heen.

De reden dat ik de term elektriciteit gebruik, is omdat ik dat woord het dichtst vind benaderen hoe de prikkeling voelt: een vele malen fijnere versie van je tong tegen een batterij houden.

Sinds het moment dat ik de bloem van een afstandje voelde (en daarna vele andere levende en natuurlijke dingen en wezens) kwamen zaken als de menselijke aura, de ziel, de geest (om een paar te noemen) achter de sluier van onzichtbaarheid vandaan. Ze veranderden van filosofische, religieuze of abstracte symbolische ideeën in subtiel waarneembare concrete (maar ijle) zaken/ dingen/ entiteiten/ werkelijkheden.

Door dit hele zich ontvouwende proces van het dieper doorgronden van de werkelijkheid waarin we leven, gloort een lichtend spoor dat begint met het gevoelde besef dat wij, mensen, als we gelokaliseerd zijn in deze elektrische werkelijkheid, in contact kunnen komen met ALLES wat er is, wat er was, overal en altijd in dit immens grote universum, door directe waarneming.

En dat is een onweerstaanbaar beloftevolle gedachte, vind ik..

Schrijver: Ton Hettema, 5 januari 2019


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 4 stemmen 322



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
5 januari 2019
Heb met veel interesse deze moedige bekentenis gelezen, Ton. En je slotgedachte vind ik ook beloftevol. Het doet me denken aan Het Levensboek (bijbelterm) oftewel de Akashakronieken (oosterse term) waarin alles is en wordt opgetekend.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)