Reunie
‘Al ons handelen is gebaseerd op perceptie,’ flap ik eruit. Anton schiet in de lach: ‘Zo kennen we Lunsing weer! Altijd een scherpe opmerking, maar je weet niet wat je er aan hebt!’
Ik kijk verbaasd. Vroeger, zo dacht ik, was ik meestal stil en zei ik weinig. Ik viel niet op, dacht ik, en men kende mij niet, dacht ik. Maar men kende mij wel en wel op een manier die ik mij niet kon voorstellen. Ik was in hun ogen iemand met scherpe opmerkingen. Ik ben de laatste weken erg bezig met hoe wij de wereld beleven en dat we altijd van alles interpreteren en daarop ons handelen baseren. En ik ben op zoek naar wat dat betekent voor ons handelen. En voor mij.
‘Vroeger zei je altijd, alles is relatief!’ lacht Anton verder. Dat herinner ik me ook niet. Ik kan het wel gezegd hebben. Ik kan het wel gevonden hebben, maar ik denk dat ik toen en nu ook waarschijnlijk het onlogische punt van de stelling kende: alles is relatief kan niet, omdat als het waar is, ik een stelling heb gevonden die absoluut is – waarmee de stelling zichzelf ontkracht.
En dat ik dus veertig jaar lang met dezelfde soort dingen bezig hou, dat is toch ook wel een waarschuwing voor mij. Want de conclusie dat alles perceptie is, scherpt mij wel in mijn werk. Ik moet de waarheid boven water krijgen, dat vind ik mijn werk, en dat is verdraaid moeilijk als je jezelf steeds voor de gek houdt, omdat je niet de waarheid ziet, maar een beeld van de waarheid. Dat ik al die tijd daarop blijf hameren, zou dat langzamerhand geen tunnelvisie zijn?
En ik maar denken dat het grotvisie was – de grot van Plato.
Reünies, in ieder geval die van mijn klas, zijn dus hartstikke leuk. Je ontmoet mensen die je uit een hele andere tijd kennen, die niet bang voor je zijn en voor wie je niet bang bent, omdat je behalve die enkele reünie-dag niets met elkaar te maken hebt. Je loopt tussen mensen die jou wel precies vertellen hoe jij veertig jaar geleden in hun ogen was en dat volgens hun beeld je nu lijkt of degene die je toen was.
Dan vinden mensen dat ik lijk op mijzelf. Dat is natuurlijk maar een beeld waar je volgens Anton niets aan hebt, maar het voelt toch wel goed.
home.nlGeplaatst in de categorie: school
reunie
195
Geef je reactie op deze inzending: