Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn van Hanneke van Almelo

Het essay

Hebt u het gelezen, het Engelstalige essay* dat Thierry Baudet schreef voor het kwartaaltijdschrift American Affairs? In het essay bespreekt hij de visie op de moderne tijd zoals die naar voren komt in een aantal boeken van de Franse schrijver Michel Houellebecq. Het is nogal een zwartkijker, die Houellebecq, als ik zo vrij mag zijn. Ik geef toe dat ik geen van zijn boeken heb gelezen, enkel maar de stukjes die Baudet citeert; er spreekt niet echt veel hoop uit.

Half Nederland viel over Baudet naar aanleiding van de publicatie van dit essay. Waarom, in ‘s hemelsnaam? Voordat ik erop inga, moet ik even herhalen dat ik geen talent heb voor politiek. Voor mij zijn debatten al gauw moddergevechten. (En als ik dan toch een voorkeur moet uitspreken: Ik vind de partij die voor de dieren opkomt het sympathiekst.) Deze column is dus geen reclame voor Baudets partij. Het is eerder een recensie van een recensie. Voor wie nu nog verder wil lezen …:

Ik heb wel verstand van teksten. Voor wat betreft het vormaspect mag u van mij aannemen dat Baudets essay een onberispelijk stuk is. Als docent Engels en lesboek-auteur heb ik mij beroepshalve verdiept in de kenmerken van een goed essay: opbouw, stijl, woordkeus, coherentie, argumentatie, conclusie, om enkele belangrijke aspecten te noemen. Baudet scoort met dit essay tienen op al deze punten.

Dan de inhoud. Wie Baudet een beetje heeft gevolgd weet dat een van de redenen waarom hij Forum voor Democratie heeft mede-opgericht zijn vrees is dat het voortbestaan van de westerse beschaving in gevaar is. En dat is ook het thema van het essay: Baudet laat zien hoe uit Houellebecqs romans een culturele moedeloosheid spreekt. Baudet onderbouwt met zijn filosofisch literaire essay zijn centrale politieke punt. Niks nieuws dus.

En toch waren zoveel mensen verontwaardigd over zijn stuk. Hij zou er zich vrouwonvriendelijk in uitlaten en hij zou westerse verworvenheden als abortus en euthanasie willen afschaffen.

Ik heb het stuk gelezen en ben inderdaad de woorden emancipatie, abortus en euthanasie tegengekomen. Naast nog 3.878 andere woorden. Hij stipt die onderwerpen kort aan wanneer hij, aan de hand van passages uit Houellebecqs werk, het dilemma van de moderne mens schetst: “We zijn vrij, en we zijn blij dat we vrij zijn. Maar tegelijk zijn we ook droevig, fundamenteel ontworteld, altijd op zoek, nooit thuis, nooit veilig.” Baudet illustreert dit dilemma vervolgens met de schaduwkanten zoals hij die ziet van enkele moderne westerse verworvenheden – elk voordeel heb tenslotte sijn nadeel. Nergens beweert hij dat we die verworvenheden dan maar af moeten voeren en dat vrouwen terug naar het aanrecht moeten.

Dus hoe beoordeel ik Baudets essay? Een 10 voor vorm, een 10 voor overredingskracht. Ben ik het met hem eens? Vind ik ook dat dat de westerse beschaving op zijn retour is? Nou, nee, niet echt. Daarvoor zie ik te veel lichtpuntjes. Zoals bijvoorbeeld het bestaan van zo’n kwartaalblad als American Affairs waarin een piepjonge politicus uit een piepklein landje zomaar frank en vrij zijn overwegingen uiteen kan zetten.



* https://americanaffairsjournal.org/2019/05/houellebecqs-unfinished-critique-of-liberal-modernity/#.XOJe0g0yP_c.twitter

Foto: Mariusz Kubik, Wikimedia Commons

Schrijver: Hanneke van Almelo, 29 mei 2019


Geplaatst in de categorie: politiek

3.8 met 5 stemmen 136



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
2 juni 2019
Gevaarlijke mix: goed verstand, enig charisma, benauwde denkbeelden en een rijk vocabulaire. Dan weet je zeker dat, hoe onzinnig de denkbeelden ook zijn, veel columnisten er goedbedoelde analyses en commentaren op loslaten. Zelfs kan een schoolse tien een aanbeveling lijken, want de sluwe kwast schrijft toch maar mooi binnen de wetten en regeltjes van een essay. En zo ploetert de discussie voort over deze 'nette' rakkers van de democratie.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
1 juni 2019
Al voordat iemand wist wie Thierry is en wat hij vindt (en waarom) en voordat hij nog maar iets gezegd had, had politiek correct Nederland al een afkeer van hem. In Amerika heet dat het Trump Derangement Syndrome.
Het is een breinvirus dat hele families en vriendengroepen uiteen kan rijten; een polarisatie die alleen met bezetenheid uit te leggen is; een ondergrondse lava opwelling die volkomen redelijk lijkende personen doet opzwellen, paars aanlopen en in wartaal doet uitbarsten. Heel curieus..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)