Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Little Britain

John Bull was ooit een symbool van een wereldrijk: Great Britain. De huidige premier lijkt nu het land naar de ondergang te leiden.

Zijn studiegenoot beloofde een referendum en dat pakte rampzalig uit. Vervolgens moest een integere maar door haar eigen partij gewantrouwde tussenpaus May het oplossen en pas toen haar positie volstrekt onhoudbaar was, nam Boris Johnson het roer over. Die belooft en belooft dat het Great Britain op 31 oktober de EU verlaat. Klaar uit. Hoe dan ook. Met of zonder overeenkomst.

Deze Boris Johnson slaagde erin om in zeer korte tijd de meerderheid van zijn kabinet te verliezen. Een fors aantal partijgenoten zag hij de partij verlaten als hij ze er al niet uit schopte en alle belangrijke stemmingen in het Parliament wist hij te verliezen. Elke integere politicus zou bij de eerste verloren stemming zijn opgestapt. Elke half integere zou bij de tweede zijn opgestapt. Elke kwart integere zou bij de derde zijn opgestapt, maar hij blijft in de wetenschap dat de oppositie niet in staat is om een alternatief te bieden.

In die wetenschap is hij opgehouden bondgenoten te zoeken en heeft hij het oudste parlement ter wereld vijf weken naar huis gestuurd. Elke democraat ter wereld was geschokt en zo ook de democraten in het Verenigde Koninkrijk (momenteel het meest verdeelde land ter wereld). Maar Boris Bull vond het de normaalste zaak van de wereld.

Dit nu is door de hoogste rechters van het land onwettig en nietig verklaard. Meer vernietigend kunnen de hoogste rechters niet zijn. Het was een unaniem besluit (in het Verenigd Koninkrijk is dat openbaar in tegenstelling tot Nederland). Maar nog is Boris Bull niet onder de indruk. Ik voer het uit, maar ik ben het niet eens met de uitspraak.

Hoe arrogant kun je zijn? Tien nederlagen in het parlement. Eén volledige nederlaag door de rechter. ‘U heeft de koningin onjuist geadviseerd’. Het is jammer dat de rechter niet ook een straf mocht uitspreken, maar het lijkt bijna landverraad. ‘U heeft het onmogelijk gemaakt om het parlement zijn taken als controleur namens het Britse volk uit te voeren’. Boris is het er niet mee eens. Ik voer de wil van het volk uit, ik lever Brexit, zegt hij, maar hij vergeet te zeggen dat hij daar geen door het volk gekozen controleur bij kan gebruiken. Die zou de wil wel eens anders kunnen definiëren.

En dan Farage – de grote Brexiteer en compagnon in de Brexit-campagne – wat zegt die? Hij is het eens met de rechter! Waarschijnlijk niet omdat het de Brexit dichterbij brengt, maar omdat het de neergang van de politieke partij van Boris Johnson dichterbij brengt. Zo leer je je bondgenoten kennen. Farage is een groot democraat (ook hij voert voortdurend de wil van het volk uit, zegt hij).

Wat ik nog mis aan Boris Johnson is de leuze: Making Britain Great Agian. Hij lijkt erg op Slobodan Milošovi?, de politicus die in zijn zucht om een Groot Servië te bouwen Joegoslavië niet alleen burgeroorlogen in leidden, maar dat grote Servië ook steeds kleiner maakte.

Boris Johnson Bull is bezig Little Britain te maken. Helaas.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 26 september 2019


Geplaatst in de categorie: politiek

3.8 met 4 stemmen 495



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)