Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn van Ton Hettema

Dag Boek!

Waar zullen we het vandaag over hebben, m’n beste dagboek?
Is er nog tijd?
Zijn ze van binnen iets aan het uitwerken dat we aandacht dienen te geven om verder te komen?
Waar komen die impulsen eigenlijk vandaan?
Van binnen of van buiten?
Komt de honger om de tv, de pc, de sph of lt aan te zetten en de kranten of tijdschriften te lezen daar vandaan?
Als er niets gaande is van binnen?
Geen in de kraamkamer van onze eigen geest originerend idee?
En waar komt die honger vandaan? Is die ingebouwd? ’n Aandrang?
Wie of wat heeft die urgente zuigkracht om te absorberen, om ons vol te zuigen met indrukken, voedsel, muziek, letters, beelden, kleuren, gevoelens, nieuws, in ons geplaatst?
Da’s toch niet normaal? Wat zijn we toch voor rare wezens?
Zijn we eigenlijk allemaal kleinere of grotere absorbeermachientjes?
En wat moeten we ermee? Worden we er wijzer van? Beter? Rijker?
Of gaat ’t nog ’n paar stappen verder?
Is het de bedoeling dat we alleen opnemen? Nee toch? Dan zijn we toch de door ons zo verafschuwde consumenten?
Is het niet de natuurlijkste zaak van de wereld om ook twee ander fases aan het werk te zetten? Die van ‘t verwerken en die van ‘t kwijtraken?
Zijn we eigenlijk, in het diepst van onze werkelijkheid een drie-één-heid?
Waar heb ik dat eerder gehoord?
Is ’t dan zo eenvoudig-drievoudig?
Opnemen-Verwerken-Uitgeven?
Zijn we nu al bij ’n Goddelijk principe aangeland?
Zijn ‘ze’ er zó opgekomen? Door simpelweg te observeren wat onze ‘natuur’ is?

Zo, dat zijn voorlopig wel genoeg vragen!
Die tezamen en apart nieuwe vragen en nieuwe antwoorden genereren.
Ze zijn de bron van verversing en verfrissing.
Mits…
De antwoorden niet gezocht worden in het geheugen, de boeken, de o zo betrouwbare media ;), de familieleden, de an-cyclopen-die, de heilige geschriften, de goeroes, de wetenschappers..
Mits…
De zintuigen, de brein raderen, de voelsprieten, de kloppende en pompende inwendige machinerieën, de subtiele sapstroompjes, de filamenten van de geest, soeverein, authentiek, autonoom en majestueus samenwerken als ‘n geweldig complex geïntegreerd organisme om ons, de bewoner van deze microcosmos, wegwijs te maken in dit multi gelaagde domein dat onze huidige werkelijkheid is.

Dát is onze intelligentie, ons ingeboren (eerst nog latente) vermogen om autonoom chocola te maken van de waterval van ingrediënten die worden gedetecteerd door onze zuignappen.

Even ’n verlengstukje naar de toepassing hiervan:
ik dacht deze week over het idee van LOGICA; wat het is, welke varianten er zijn, hoe die vormen van logica allemaal verschillende manieren van waarnemen vertegenwoordigen.
Concreet gezegd kwam ik bij m’n onderzoekingen ’n aantal mensen tegen die op dezelfde dag geboren waren, en dat bracht mijn nieuwsgierige, weetgierige brein op de oplossing voor het eeuwige vraagstuk waarom er mensen zijn die persé wel en die pertinent niet ‘geloven’ in Astrologie.
De ongelovigen (maar vaak ook de gelovigen) hebben nooit geleerd om de logica van de sterren (astero) te doorschouwen, een logica die anders werkt dan die van het redeneren (van bijv. Plato of Socrates).
En dat komt weer omdat onze scholen ’n zeer bepaald en beperkt deel van het totale logica spectrum bevoorkeuren en ’n navenant zeer bepaald deel ervan benadelen.

Al de verschillende vormen van logica’s liggen te sluimeren in onze latente vermogens totdat de zilveren prins(es) ze wakker kust en we met ‘n nieuw denkraam waarnemen.

Astro-logica, Antropo-logica, Bio-logica, Cosmo-logica, Eco-logica, Geo-logica, Musico-logica, Sexuo-logica, Socio-logica, etcetera..

Schrijver: Ton Hettema, 16 februari 2020


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.7 met 9 stemmen 425



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Karel Jong
Datum:
24 februari 2020
Aan diepgang geen gebrek. En wie 'cogiteren' als sleutelwoord opvoert voor internetsurfers, is niet van de straat. Wie ruim 30 vraagtekens gebruikt om in het intro van de tekst lezers te trekken, is bepaald moedig of overdrijft met zovele vraagtekens. De lezer kiest wel. Jammer is wel, hoewel gegund, dat deze columnist bijna een week blijft staan. En naast oprechte fans ook lezersaantallen verkrijgt door maar lang genoeg te bivakkeren op de voorpagina van de columns van de dag. Het tekent het gebrek aan schrijvers, in het bijzonder columnisten. Met de dreigende sluiting van deze bijzondere site geen fijne gedachte. Schrijvers en lezers zijn nodig. En liefhebbers die het unieke karakter van de site willen steunen en verder willen ontwikkelen, zeg ik de onvolprezen hoofdredacteur Johan Mostertman na.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)