Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Wit-zwart denken biedt geen oplossing

De afgelopen week heeft in het teken gestaan van het structurele politiegeweld in de VS tegen bruingekleurde landgenoten.
Wereldwijd wordt nu geprotesteerd, gelukkig vaak ook door jonge mensen met alle mogelijke huidskleuren die wars zijn van discriminatie. Terecht, want discriminatie op basis van huidskleur is
a. verboden
b. vooral bijzonder oneerlijk en mensonterend en zeer ongewenst. Daar én hier.

Tegenwoordig wordt steeds meer - ook in Nederland gesproken - over de tegenstelling wit-zwart met betrekking tot de huidskleur.
Nu schijnen er onder mensen Albino’s te bestaan: als ze werkelijk bestaan lijkt me dat een huidziekte, die bij mensen van alle huidskleuren kan optreden door een totaal gebrek aan pigment, wat risicovol is voor de gezondheid van deze patiënten.
Gezonde mensen variëren in kleur van heel licht gekleurd (weinig pigment) naar diepbruin (veel pigment).
Ik heb nooit witte mensen gezien en nooit zwarte mensen. Ik ben het er van harte mee eens mensen met een donkere huidskleur geen neger meer te noemen: neger komt van het Latijnse bijvoeglijke naamwoord ‘niger’ dat ‘zwart’ betekent: en zwarte mensen bestaan niet.

Wel weet ik dat mensen de natuurlijke neiging hebben in tweedeling te denken, waar een doorlopende lijn de werkelijkheid vertegenwoordigt.
Ik denk dat de huidskleur er niet toe doen moet. Als je daar ook voor bent, is het niet nodig om in die tweedeling zwart-wit te geloven en daar zo onheus naar te handelen.

Tweedelingen helpen niet, dat kan je ook zien bij de discriminatie van homoseksuelen.
Laten we accepteren dat op een heel lang doorlopende lijn er mensen zijn
- die liever uitsluitend met personen van het eigen geslacht vrijen,
- mensen die zowel met leden van het eigen als andere geslacht willen knuffelen op het midden van de lijn
- en anderen (de mainstream) die liever vooral met personen van het andere geslacht hun liefdesgevoel willen delen.
Waarom zouden we ons daar druk om moeten maken?!

Met kleurverschillen is het niet anders: laten we ophouden met deze irrationele tweedeling die onnodig beide kunstmatig gecreëerde kanten stigmatiseert en ervoor zorgt dat we met de ruggen naar elkaar toe komen te staan, in plaats van samen op te trekken voor een wereld zoals Martin Luther King ons voorhield.

Schrijver: Dagschrijver, 6 juni 2020


Geplaatst in de categorie: discriminatie

3.8 met 9 stemmen 124



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nemo
Datum:
7 juni 2020
Beste dagschrijver,
Dank voor deze in mijn oren wel erg messiaans klinkende exegese.
Het is niet zo ingewikkeld om perspectieven te schetsen die aan de horizon opblinken als hoopvolle illusies. Illusies die in het brandende licht en de weldadige warmte van de zon oplossen als je voorbijgaat aan meer essentiële zaken die wat dieper liggen.
Als ik je goed begrijp zijn het verschillen, tegenstellingen, het anders zijn - woorden die je bewust (?) niet noemt - waardoor we geneigd zijn in tweedelingen te denken. En daar zit hem inderdaad de crux, want als je het puur psychologisch bekijkt is dit gegeven zo oud als de mens.
Wie zich meer, beter, machtiger, kortom, superieur waant aan de ander -met dezelfde uiterlijke kenmerken, seksuele voorkeur en politieke of ideologische sympathieën, etc.- doet hetzelfde bij de ander die toevallig in een andere wieg geboren is - met een kleurtje.
In de ontmoeting zie je zijn of haar ogen en in elkaars woorden en gebaren leer je hem of haar kennen. De geschiedenis heeft laten zien hoeveel verkeerde voorbeelden er zijn en hoe hardnekkig de vooroordelen. Maar die zijn enkel gebaseerd op de innerlijke zwakte van de eigen vrije wil, dwz het niet hebben leren kennen en ontplooien van de vrije wil en het negeren van die van de ander...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)