Verliefd

September 1966.

Daar sta ik in de gang. Eruit gestuurd. Wachtend op het Hoofd der School dat ik weldra moet bezoeken. Vanwege.. wat zal het geweest zijn, waarschijnlijk hardop zinnen van de dienstdoende frater afmaken nog voor hij adem gehaald heeft..Lachsalvo’s en kuddo’s uit de klas incasserend.
We hebben een gescheiden afdeling voor meisjes en jongens. Ook afzonderlijke pauzes, om zedeloze contacten voor te zijn. Sancties zijn ingesteld om ook na school bij de fietsenstalling de gevreesde toenadering te voorkomen.

Zij boven wij beneden, waar we het begeerde volkje om kwart over tien in slagorde de granieten trappen af zien dalen. Met uitgerekte nekken kunnen we ze, half uit de bank hangend, observeren. De jongste meiden springerig, duwend en trekkend, de hoogste klassen rustig en bevallig. Zich bewust van het feit dat ze worden gadegeslagen. De eersten al in mini, de nieuwe dresscode op de helft van de jaren zestig. Een enkeling in de klas steekt overmoedig een hand uit om te zwaaien maar wordt meedogenloos tot de orde geroepen.

Daar sta ik, in die gang en bovenaan de trap, in het tegenlicht dat door het gebrandschilderde glas naar binnen valt, verschijn jij. In het strakke zwart met grijs gestreepte kokerrokje waardoor je behoedzaam, een been voor het andere, de treden af moet dalen. Hetzelfde rokje waarin ik je tijdens een zeldzame gezamenlijke filmvoorstelling in de rij voorbij heb zien komen. Een rokje waar mijn fantasie wel raad mee wist. Je haar licht op als een aura.
Je hebt een hand lichtjes aan de leuning, je lange regenjas open.
De tijd staat stil, ik zie je in slow motion, frame voor frame naar beneden komen.
Ik kom niet verder dan ‘hallo’. Je kijkt even op, met die ogen, en beantwoordt mijn groet op een toon die gaten in mijn hart slaat. Lenig en gracieus dein je naar buiten, het licht tegemoet. Ik sta aan de grond genageld, niet in staat om met mijn gebruikelijke bravoure de buitendeur voor je open te duwen.

Dit moet het zijn, dit is ze. Dit is ernstig. Een nieuw en vol gevoel, iets van voor altijd, wat ik niet ken. Maar ook beducht. Dit meisje gaat dichtbij komen, dwars door het beeld dat ik overal succesvol in leven houd.
Dit en nog veel meer dat ik niet benoemen kan stroomt in gulle golven naar binnen, in een oogwenk groei ik jaren groter en kan ik staand op mijn eigen schouders een blik opvangen van de toekomst.
Bam! Verkocht, verliefd! En nog steeds.

Het is boekenweek. Het thema: Eerste liefde!

Verliefd Eerste liefde Boekenweek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 9 stemmen 193