Succes en populariteit via de grote waffel

‘De macht om mensen ongelukkig te maken maar dit niet doen’, vrij naar Shakespeare is een opvatting over leiding geven, welke tegenwoordig weer tot nadenken stemt bij het actuele nieuws over misstanden in werk en sport. Omdat machtsmisbruik, intimidatie van mensen, vernedering en de grote bek in werksituaties eveneens mensen kapot kan maken en de werksfeer soms voor jaren verpest. Naast Me Too blijkt, dat ook in sport, politiek, overheid en bedrijfsleven dit type grensoverschrijdend gedrag in de personele sfeer zeer schadelijk is voor mensen en het ook tot extra kosten leidt. Dit vanwege hoger ziekteverzuim, arbeidsongeschiktheid, te snel verloop van goede krachten en kosten voor aantasting van het imago van een werkgever.

Vandaag publiceren media weer berichten over onveilige werksituaties en intimidatie door coaches en bestuurders in de wereld van de atletiek. Een vorm van sport, welke ik altijd verbond met klasse, een zekere verhevenheid met een summum van sportiviteit. Ook in de politiek woedt nu een heftige discussie over leiderschap stijl. Zie het gedonder rond het vermeende verwoestende personeelsbeleid van de vroegere voorzitter van de Tweede Kamer. Naar buiten toe was zij een goede voorzitter, succesvol en populair. Maar heden, volgens klachten van interne medewerkers op diverse niveaus, uitvoerder van een ‘schrikbewind’. Levert deze stijl ook succes op? Je zou het soms zeggen. Immers, in de atletiek zijn de laatste jaren meer prijzen gewonnen dan ooit. Dus is de vraag: komt dat door de grote bek, de vernedering en vrijpostig gedrag van (vooral) mannen?

Blijkbaar werkt de grensoverschrijdende grote bek soms wel om tot betere prestaties te komen. Hoewel deze successen ook kunnen voortkomen uit extreme angst om te falen of minder goed te presteren. Is dat niet een te hoge prijs? In een rijk gevulde prijzenkast is dat niet waar te nemen. Daar blinken de bekers, de medailles en de zilveren lauwerkransen. En de Kamervoorzitter glorieerde in de ogen van het publiek en Kamerleden met doortastend en humorvol optreden tijdens politiek gebekvecht in het huis van de democratie. Ook in bedrijven waar stijgende winsten en grote omzetten met klinkende munt het beleid van de eindbaas bekrachtigen, kan het de aandeelhouders of andere betrokkenen weinig schelen dat het personeel soms over de kling wordt gejaagd of in een 'angstcultuur' moet werken.

Vergeet daarbij niet dat in Nederland enorme huiver is om als baas van wat dan ook als zachtgekookt eitje te worden gezien. Op een verjaardag of receptie op het werk wordt dan gesproken over de angst voor het grillige gedrag van de baas. Dat oogt meer stoer en sterker dan gefluister over mededogen en voldoende empathie. In 'Johann Holtrop' van Rainald Goetz staat briljant beschreven hoe zelfvoldane leiders mensen vernederen. 'De buitengewoon agressieve driftkop die zijn ondergeschikten met kwaadaardige vreugde en valsheid ontslagen had. Hij ontsloeg ze zonder waarschuwing vooraf.' De grote bek door leidinggevenden kan soms effectief zijn in moeilijke tijden, bij moeilijke besluiten. Maar dan nog. Stelselmatig de werksfeer verzieken om dat het kan, omdat je de macht hebt gekregen, al dan niet vanwege je psychopathische of narcistische gedrag, dat kan niet. Dan maar minder openbaar succes of minder prestaties in de sport. Uiteindelijk is de prijs voor negatieve macht veel en veel te hoog.

macht intimidatie personeelsbeleid succes medailles

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.7 met 3 stemmen 137