Putin als held
Gisteren sprak mijn vrouw een vriendin die ze zeer zelden spreekt. Ze kennen elkaar van de Hogeschool in Kampen, waar ze samen de opleiding voor Expressie in Woord en Gebaar volgden. Toch zijn het goede vriendinnen. Goede vriendinnen in de zin van dat ze bij elke ontmoeting zo weer verder kunnen waar ze gebleven waren. Geïnteresseerd in elkaar. De juiste wederzijdse jaloezieën, maar wel in evenwicht. De een begint altijd allerlei avonturen en de ander doet dat ook, maar op een totaal andere manier. En door de opleiding kennen ze elkaar als goede mensen.
Daar dreigde Poetin ineens tussen te komen. Volgens mijn vrouw is Poetin een schoft die een vreselijke veroveringsoorlog is gestart. Volgens die vriendin is Poetin een sportieve man die zwemt, paard rijdt, kortom, een best aardige man die een rechtvaardige oorlog is begonnen. Immers, het Westen is veel te ver opgerukt richting zijn tsaristische imperium. Het land van Peter en Catharina de Grote wordt aangevallen. Hij wil Rusland weer verenigen en dat betekent dat hij Wit Rusland en Klein Rusland (Oekraïne volgens ons) weer wil inlijven. Verder vindt hij dat de Russische invloedssfeer weer moet worden uitgebreid richting het Westen: Hongarije heeft hij al omgekocht. In Moldavië bezit hij een gebied. In Polen is hij al aardig gevorderd, maar het moet verder. Het zou mij niet verbazen als hij de Baltische Staten, Georgië, Azerbeidzjan en dan ook maar Armenië nog wil toevoegen aan zijn Rijk.
De vriendin van mijn vrouw vindt dat begrijpelijk. Ik en mijn vrouw vinden dat verderfelijk. Dat werd een bijzonder soort ruzie, waarbij beiden vochten tegen de ultieme consequentie van die ruzie: de een loopt boos weg en ze zien elkaar nooit weer. Dat is hoe veel ruzie tussen oude vrienden tegenwoordig eindigen. Maar dat is niet gebeurd. Met kunst en vliegwerk is er zand over de ruzie gegooid en hoewel de ruzie onder de zandlaag als een heidebrand door woekert, is er aan het oppervlak niet veel van te zien.
Chapeau, zeg ik. Poetin maakt al veel te veel kapot. Dan is het mooi dat hij die oude vriendschap niet ook nog vernietigt.
En verder begrijp ik de vriendin wel. Poetin is natuurlijk een ploert, maar het Westen is ook nooit heilig. Nooit geweest ook. Het mispunt in de theorie van Poetin is, dat de staten waarvan hij vindt dat die bij Rusland horen of onder de Russische invloedssfeer horen, zelf ook een mening hebben. Polen, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Tsjechië en Slowakije wisten niet hoe snel ze zich bij Europa en bij de NATO moesten melden om te voorkomen dat ze ooit weer onder de Russische knoet terecht zouden komen. Zij kozen er zelf voor. Het Westen zei geen nee en dat hadden ze wel kunnen doen, daar heeft Poetin gelijk in, maar was dat goed geweest?
Dat weten we niet en zullen we nooit weten ook. Ik ben bang dat Poetin niet veel anders had gedaan als het Westen bescheiden was gebleven. Maar het Westen zingt wel vaker geheel onterecht het liedje: ‘het is moeilijk bescheiden te blijven, als je zo goed bent als ik’. Zo goed is het Westen niet.
En dan die vriendin. Ik denk niet dat ze veel op heeft met het beleid van Poetin in Rusland. Ze heeft vooral een hekel aan het beleid van Rutte I-IV en consorten. Zij heeft altijd gesappeld in haar leven en moet nu langer werken tot ze haar AOW krijgt en, haar kennende, heeft ze nauwelijks pensioen en helemaal geen financiële reserves. Ze is arm. Nederland is geen fijn land om arm in te zijn. Ze heeft weinig kansen gekregen. Nederland is geen fijn land als je een beetje tegendraads bent. Het is uiteraard een beetje dom om te kiezen voor de duivel als je eigen land wordt geregeerd door een slap aftreksel van de duivel, maar het is begrijpelijk dat ze een grote hekel heeft aan het slappe aftreksel van de duivel. Dan kun je zomaar kiezen voor de vijand van de vijand. Dan kun je er zomaar voor kiezen om niet al te kritisch te kijken naar de wreedheden die de vijand van je vijand uithaalt tegen een vriend van jouw vijand. Oekraïne is een vriend van Rutte I-IV en consorten, nietwaar?
Dus ik begrijp die vriendin ook. En omdat het te begrijpen is, ben ik blij dat mijn vrouw en haar vriendin een manier hebben gevonden om de ruzie voor even af te dekken met een laag zand. Poetin, zoals ik al zei, maakt al te veel kapot.
home.nlGeplaatst in de categorie: vriendschap
Putin
187
Geef je reactie op deze inzending: