Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Lage bom met P.S.

Ik moet toegeven, je stoten waren altijd goed geplaatst, al wist ik niet goed de reden. Maar slechts enkele ervan kwamen boven de gordel aan, de rest was daar meestal ver beneden. Dan weer werd je boos als ik je, heel onzeker vroeg waar ik nu stond, na al je openlijke gekwijl met hem, en trok je daaruit je conclusie en andere keren las je maar half en hadden we ruzie. O ja, “Hij”, waar je constant over sprak, of we nu een middagje weg waren of met elkaar belden, je sprak over niets anders meer dan over hem. Ik dacht vaak: Ben ik nou gek or what? Heb ik nou al die moeite en al die energie hier voor niets in gestopt?
En al die gedichtjes die ik voor je maakte en de thema’s die ik bedacht bij elke keer dat we elkaar zagen? Dan denk ik bijvoorbeeld aan flessenpost of aan picknicken? Was dat niet leuk en gezellig dan? Heb ik dan in al die tijd helemaal geen krediet opgebouwd? Hij kwam uit het niets, vond je hem zo spannend?
En je beloftes? Waar zijn die gebleven? Je zei nog tegen me dat hij niets, maar dan ook niets over je te weten zou komen, toch? En dat je je verantwoording zou nemen mocht je hem ooit ontmoeten?
Je weet hoe belangrijk je voor me was, maar als je ermee had willen stoppen in stijl dan heb je van mij kansen genoeg gekregen, ik kwam die laatste keer speciaal nog naar je toe, en je mocht me alles zeggen, maar dan had ik misschien nog een kans gehad om het fatsoenlijk uit te leggen. Dan hadden we op dezelfde manier kunnen eindigen als we toen zijn begonnen. Maar nee, jij moest mijn karakter zo nodig afkraken? Hoe verzin je zoiets? Ik heb alles maar dan ook alles voor jou gedaan, maar niets was goed genoeg, op alles wat ik deed had je aanmerkingen, ik werd er doodzenuwachtig van, ik was gewoon mezelf niet meer.
En toen besloot je om mij te gaan pesten, of was het zijn idee?
Drie maanden lang al mijn topics verpesten met jullie “spannende gekweel” En jullie midden in de nacht maar vragen met zijn twee: “Zou Peter al boos zijn?” “Ja hij zal nu wel boos zijn!” “Nu zal Peter wel errug boos zijn!”
En iedereen las het dan de volgende morgen. En dan de dingen waar hij wel over sprak, maar niet kon weten? Zo tussen de regels door? Gek, van wie zou hij dat nou hebben? Leuk hè? En waarom mocht iedereen daarvan “meegenieten”? Als je nou nog op MSN was gegaan!

En was die inside-information ook een van jouw stoten? Nou, ik ging weer neer hoor, dat mag je nu wel weten. Net als je mailtjes met uithalen naar mijn vrienden en mijn naar de gedichtjes die ik plaatste op andere sites, ja toen ging ik ook voor acht tellen door de knieën.
Want dat moet ik je nageven, die stoten van jou zie je niet aankomen.
Toen ging je zelfs reageren op elk gedicht wat je niet aanstond en ging je heel kinderachtig doen, je donderde nu echt van je voetstuk af.
“Hij” ging nu direct, zodra ik een topic opende van onderwerp veranderen en jij ging bij elk topic van mij aan iedereen kond doen van die bepaalde karakters, persoonlijkheden en gefrustreerden die hier ook wel mochten komen en je opende rechtstreekse aanvallen op mij die nergens op sloegen. Maar weet je, ik ging niet meer neer, en dat zat je dwars.

Restte je nog één mogelijkheid, en eerlijk is eerlijk, die heb ik niet zien aankomen: je schudde het laatste restje klasse van je af, en je stuurde een mailtje: bestemd voor mijn vrouw!
Toen ben ik dus echt voor de volle tien tellen plat gegaan. Het applaus zal wel voor jou geweest zijn, ik was wekenlang verdoofd.
Maar dat was ook geen stoot onder de gordel meer, dat was een lage bom.



PS: Ik liet je met “XXX” nog zien hoe je ook mededelingen van de Webmaster kon plaatsen zonder iemands naam te noemen, toen je die fotograaf met naam en al op het forum te kak zette. Die fotograaf bij wie je bijna dagelijks in zijn gastenboek schreef, weet je wel?
Maar toen zette je je vriendje er op. Het duurde wel lang hoor voor hij reageerde, 1 uur en 7 minuten, ik heb de screenprints nog, maar je moest hem natuurlijk eerst instrueren en van af dat moment gingen je samen de grootste onzin roepen, hoe verzin je zoiets zeg! Wat een stijlloos mannetje is je vriendje trouwens zeg, ik ben echt geschrokken van je slechte smaak. Ik moest wel lachen toen hij om “modje” ging roepen! Uitgerekend hij! Nou snap ik dat ie met werkelijk iedereen al ruzie heeft gemaakt, en dat ie nu z’n sporen heeft gewist. Nou ja, hij had al geen profiel, dus daar was ie gauw klaar mee.
Maar wat voor woord gebruikte hij daar trouwens? Cyberstalking?
Was dat het spelletje wat jullie met me speelden? Ik had er nog nooit van gehoord, maar aan het enthousiasme te zien waarmee jullie het speelden moet het wel een heel spannend spel geweest zijn.
Maar die geduldsbloem van je, dat verwijt elke keer aan mij, weet je eigenlijk zelf wel hoe die er uit ziet? Ik kan het me niet voorstellen, want als er iemand geduld heeft gehad, dan was ik het wel!
En wat is er van ons motto ”Friends for Ever” geworden?
Echte Vrienden gaan niet zo met elkaar om, o nee!

Schrijver: Peterdw., 16 april 2010


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.3 met 16 stemmen 1.621



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Brinkie
Datum:
13 mei 2010
De termen die je gebruikt doen me denken aan een bokswedstrijd.
Ik herken er wel iets in, "cyberstalking" ,een vervelend iets,waar ook ik al een tijdje mee te maken heb, en wat moelijk te bestrijden lijkt.
Ik wens je sterkte!
Naam:
Thea
Datum:
16 april 2010
Email:
droppiebanjerhotmail.com
Ha Peter, deze persoon heeft je tot op het bot geraakt, je hebt het van je af geschreven, nu kun je verder met het 'echte' leven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)