Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Verdriet en Onbehagen.

Onverwachts was het daar: al mijn verdriet, verdriet dat ik maar niet in een hokje weet te plaatsen. Het is nog niet ten einde.

Dit verdriet is van de hedendaagse tijd. Waar ik elke dag mee uit te staan heb en vermoedelijk met mij nog vele anderen. Het verdriet van eenzaamheid en een doelloos leven.

Heel de week heb ik al een onbehagelijk gevoel, er zit mij iets dwars en goed ook. Je voelt van binnen uit ontevredenheid naar boven komen. Maar je weet nog niet precies wat. Ja je voelt je alleen en ook wel een beetje erg eenzaam.

Vanavond is het er dan uitgekomen. Ik voel mij zo eenzaam…zo alleen…. Nooit eens iemand die op je wacht. Iets liefs tegen je zegt, dat je het allemaal nog niet zo gek doet.
Tegelijkertijd besef ik ook degelijk, dat ik geen echt doel meer in mijn leven heb. De kinderen ze zijn volwassen. En hebben mij niet echt meer nodig.

Hoe krijg je weer zin en een doel in het leven? Je wil op een af andere manier toch een toekomstbeeld hebben. Iets waar je voor leeft. Op dit moment zie ik niets, maar ik ben toch blij. Na mijn zware huilbui begrijp ik gelukkig waar het nare gevoel vandaan komt.

Machteloos omdat ik het niet weet te veranderen. Blij omdat ik met een beetje doorzettingsvermogen hopelijk er iets aan kan doen.

Schrijver: E van Dam, 2 februari 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 8 stemmen 167



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)