Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Mijn eerste liefde

Ik ben opgegroeid in de tijd dat de plaatselijke kruidenier nog persoonlijk de boodschappen bij ons thuis bezorgde, de bakker langskwam met manden boordevol brood en koek en... de ooievaar van tijd tot tijd een baby afleverde... Nee, over seks werd niet gesproken, daarvoor moest je niet bij mijn ouders zijn, ze deden of het niet bestond.
En waarom een jongetje er nou anders uitzag dan een meisje? Geen idee! Toen ik iets ouder werd, begon het me een beetje te dagen, ik was ruim elf jaar en zat in de eerste klas van de mulo (ja jongelui, dat was de vroegere benaming voor de huidige mavo).
Op het schoolplein werd er door groepjes meisjes onder elkaar in bedekte termen giechelend over gefluisterd; oh, ging dat zo in zijn werk, ik vond het maar raar.

Vier jaar later werd ik voor het eerst echt verliefd: hij was het stúk van de klas, alle meisjes waren wég van hem. Bijna twee jaar ouder dan ik (blijven zitten, maar dat zijn vaak de leuksten!). Ik aanbad hem in stilte en was helemaal in de wolken toen hij voorstelde samen een middagje naar de bioscoop te gaan! Eindelijk... ik had het nooit durven dromen, overal vlinders, ik zwééfde.
Alleen mijn ouders... hiermee hoefde ik thuis écht niet aan te komen: in hun ogen was dit uit den boze, bijna even erg als seks voor het huwelijk! Ze kónden me wat, dit geweldige avontuur liet ik mij door geen duizend preutse ouders ontnemen. Dus verzon ik een leugentje over huiswerk maken bij een vriendinnetje.

We hadden een heerlijke middag: eerst samen op de fiets naar de dichtstbijzijnde stad - destijds was alleen dát voor mij al het toppunt van intimiteit.
Hierna keken we zwijmelend naar de eerste van de inmiddels legendarisch geworden drie 'Sissi-films', met de helaas veel te vroeg overleden Romy Schneider en de (toen nog) bijzonder imposante en aantrekkelijke Karl-Heinz Böhm. Mooie mensen, een romantische omgeving en prachtige muziek: we genoten! Aarzelend zocht zijn hand de mijne... ik waande mij in de zevende hemel...

Nog nagenietend en dromerig zwevend op roze wolkjes, werd ik thuis meedogenloos geconfronteerd met de keiharde realiteit. Mijn moeder had namelijk naar het huis van mijn klasgenootje gebeld om te vragen of ik op de terugweg een doosje aardbeien mee wilde nemen. Consternatie alom natuurlijk, want waar zat ik dán?!
Die rottelefoon... sinds kort waren ook wij in het bezit van dit destijds nog vrij luxe en moderne apparaat, wat verwénste ik dat kreng.
Ze wáren me toch kwaad, ik zie ze nóg voor me staan, vergeet het van mijn leven niet meer. Mijn ouders vonden nota bene het feit dat ik met een jongen naar de film geweest was, vele malen erger dan dat ik hen voorgelogen had - dit laatste is al helemaal niet te begrijpen.
Jammer van de ruzie, maar ik had het er graag voor over: het is altijd een van mijn dierbaarste, nostalgische herinneringen gebleven.

Hoewel alles die bewuste middag volkomen onschuldig verlopen was, werd hij kort daarna mijn eerste vriendje.
Ik ben dol op aardbeien...

Schrijver: Ariadne, 3 maart 2011


Geplaatst in de categorie: overig

4.0 met 4 stemmen 204



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
4 maart 2011
Email:
ag.schulztiscali.nl
Ja Ariadne, de eerste verliefdheid, de vlinders van vroeger, zo puur en intens - nooit meer op die manier geëvenaard. Hoewel... ze zijn er nog steeds en regelmatig, maar ze klapwieken wat trager ;)
Naam:
Ariadne
Datum:
4 maart 2011
Mijn dank aan de redactie voor het toevoegen van deze voor mij zo bijzondere foto..:):)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)