De smaak van Cheops
Het zal met mijn leeftijd te maken hebben dat ik de laatste tijd veel denk aan boeken en gedichten die ik vroeger heb gelezen. Soms zijn dat teksten waarvan ik al vergeten was dat ik ze ooit heb gelezen.
Het is een proces dat aanspoort tot herlezing. Helaas leidt dat niet altijd tot een vreugdevolle hernieuwde kennismaking. De eerste teleurstellingen zijn al binnen.
Een paar dagen geleden heb ik het beroemde gedicht “Cheops” van Leopold herlezen. Het lijkt mij niet zinvol het hier te citeren of te bespreken want iedereen die daarvoor belangstelling heeft, kan zijn hart ophalen op Wikipedia.
Het gaat mij om de teleurstelling van het herlezen. Veertig jaar geleden vond ik dat gedicht werkelijk prachtig en was diep onder de indruk van de verheven taal en de diepe gedachten die ik erin las.
Nu zegt het mij helemaal niets meer, vind ik de inhoud filosofie van de kouwe grond en het taalgebruik bombastisch en overdreven. De grondgedachte van het gedicht verwoordde ik bij een mondeling examen als de opvatting dat Cheops liever groot was onder de stervelingen, dan klein onder de goden. Mijn examinator vond dat mooi gezegd.
Dat ik het nu heel anders zou zeggen, zal duidelijk zijn. Maar het is al met al wel een ervaring waardoor mij weer eens duidelijk wordt, hoe sterk je smaak in de loop van je leven kan veranderen.
Geplaatst in de categorie: algemeen
Er zijn heel veel dingen die je ineens in een ander licht kan zien. Men noemt dat ontwikkeling...toch?
Maar heel herkenbaar dit schrijven,
graag gelezen Jacob!
Maar het klopt wel; smaakverandering en niet alleen bij eten dus. Raak verwoord Jacob!