Stupor
Als je de term "stupor" googled vind je geen eenduidige omschrijving. Althans, dat is mij niet gelukt. Maar ik weet al te goed wat het in mijn geval is: een toestand van verstarring waarin je dingen zegt of denkt die je niet had willen denken en al helemaal niet zeggen. Maar je hebt er helaas geen enkele controle over. Je kunt het dus rustig een kortdurende psychotische toestand noemen.
Het schijnt nauwelijks voor te komen als zelfstandig verschijnsel, maar gepaard te gaan met een of andere psychische aandoening. Bij zou dat mijn bipolaire stemmingstoornis kunnen zijn. Mijn jeugdtrauma's komen misschien ook in aanmerking en heel misschien die zwarte vlek op mijn hersenscan.
Ik pleeg de gekste dingen te zeggen en heel vaak zijn die niet waar. Helaas gebeurt het steeds vaker. Gebeurde het vroeger misschien een of twee keer per jaar, het gaat nu de kant op van bijna wekelijks. En soms zijn de gevolgen heel heftig, zijn relaties voor korte of lange tijd ernstig verstoord. En ik heb niet de indruk dat veel mensen zich afvragen wat het voor mij betekent. Dat zal ik dan hier maar een keertje onomwonden schrijven: ik vind het rampzalig en word er soms bijna wanhopig van.
Geplaatst in de categorie: ziekte
stupor
2.990
Geef je reactie op deze inzending:
Wat ik je vooral toewens is: Sterkte.
Het hier zó te schrijven geeft hem misschien al
een goede uitlaatmogelijkheid aan en voor zijn gevoel om zijn probleem hier met anderen te kunnen delen.
Moedig!
Je zegt dingen, die je niet in de hand hebt en daarmee stoot je alsmaar meer mensen van je af, terwijl je het tegendeel zou willen. Je raakt in een sociaal isolement, terwijl je dorstige ziel naar menselijke communicatie snakt. Flitspsychoses verpesten je levensvreugde en vergallen je relaties, voor zover je die nog hebt, want iedereen mijdt je als de pest. Je zegt heel eerlijk, dat je lijdt aan manische depressie, net als Vincent van Gogh, je rammelt door je jeugdtrauma's. Dat je de mensen beyond your control van je afstoot, voelt als zelfverwurging. Al die afgewezen mensen vergeten vaak dat jij het zo graag anders zou willen, maar dat je onmachtig bent, prooidier van je eigen geestesziekte. Ik hoop dat je niet desastreus vereenzaamt en dat je de moed kan opbrengen om dwars tegen je ziekteverschijnselen in te gaan, getuige deze moedige hartenkreet, en je leven menswaardig weet te maken!...