Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Verwijdering of ontmoeting

Bij de gevatte lolbroek Jeroen Pauw zat onlangs (20 okt. '15) de spreekbuis van Pegida-Nederland aan zijn democratische gesprekstafel. Zoveel mogelijk met elkaar in gesprek blijven, is inderdaad dé manier om misverstanden uit de weg te ruimen. En daarmee moet je juist de extremisten niet buitensluiten, ook al is dat voor sommigen nog steeds not-done, omdat je ze daarmee een groot podium biedt, waar wat voor valt te zeggen. Er zijn miljarden mensen op aarden en ik durf te beweren evenzoveel meningen. Ik geloof dan ook in de individualistische benadering van de mens. Ieder mens is anders en uniek. Zodra je mensen over één kam gaat scheren, begint het gedonder.

Enfin, daar zat hij dus met zijn goudgele glimlach en zijn brave inborst spelende uitstraling. Ik heb geleerd, dat een mens vaak het tegendeel is, van wat hij/zij beweert. Noem dat paranoide. Het is zo. Het boegbeeld van Pegida-Nederland, de vriendelijk ogende Edwin Wagensveld, woont in Bastheim, Beieren, en hij spreekt namens de Nederlandse tak van de Duitse anti-islam-groepering. Pegida betekent: Vaderlandslievende Europeanen tegen de islamisering van het Avondland (Europa). In mijn hele leven ben ik nog nooit een islamiet tegengekomen, die mij tot de islam wilde bekeren. Zij laten anderen respectvol in hun geloofswaarde. Aan de andere kant ben ik wel vaak christenen (Jehova's, Mormonen, protestanten) tegengekomen, die mij wel degelijk van hun gelijk wilden overtuigen, op een onaangename, dwingende manier. Geef mij de natuurwet 'Leven en laten leven' maar.

De radicale Edwin Wagensveld heeft een winkel/webshop, waarin hij stroomstootwapens, pepperspray, vouwmessen en ploertendoders verkoopt. Ook aan Nederlandse klanten, wat strafbaar is, maar dat weerhoudt hem niet. Hij doet alsof hij onschuldige paintball-pistolen verkoopt, maar ik zag zijn Pinokkio-neus drie meter lang worden, toen hij zijn onder-de-toonbank transacties met scheefgetrokken Pino-gelaat ontweek. Hij is verkleefd met extreemrechtse-neonazi-partijen en de zogenaamd meer gematigde PVV van Sturmbahnführer Wilders, die hem openlijk heeft omarmd.

(Adempauze)

In het maart-nummer van 'Esquire' 2015 stond een interview met de openhartige schrijfster Naema Tahir, die met haar nieuwste boek 'Gesluierde vrijheid' de andere kant van de zaak belicht. Naema Tahir (Slough, 1970) studeerde Nederlands Recht aan de Universiteit van Leiden en zij is getrouwd met de hoogleraar Rechtsfilosofie aan de UVL Andreas Kinneging. Ze zegt dat de ons zo geliefde democratie nog geen eeuw oud is, dat het objectief gezien het beste systeem is, maar dat het ook genoeg problemen geeft. Een moslima ging eens naar een Kerstmis om te ervaren, wat die christelijke cultuur in Nederland zo heeft gevormd. Oudere moslims zijn niet gewend aan pluralisme, die denken meteen dat je afvallig wordt als je zoiets doet. De tijd lost veel van deze problemen op, ja. Zegt Naema en ze vervolgt: Is de islam wel zo wezenlijk anders dan het christendom en het jodendom? Er zijn in de islamitische leer bijvoorbeeld aspecten van inkomenssolidariteit en mensenrechten die je tegenkomt in de sharia. Juist binnen onze open samenleving kunnen ze prima naast elkaar bestaan.
We hebben een rechtsstaat. Dus waar religie leidt tot geweld tegen vrouwen, homo's of tegen de staat, daar moet je een grens trekken. Je kunt niet anders dan mensen hun eigen religie gunnen.

Dat zijn de belangrijkste citaten van Naema's interview en al vind ik haar betutteling van de democratie maar zo-zo en weet ik dat er in diezelfde sharia zeer vrouwonvriendelijke en vijandige teksten staan, globaal genomen komt ze grotendeels over de brug en analyseert ze haarfijn de moeite, die vele moslims met de westerse vrijheid kunnen hebben, omdat het hun vaak ook veel te snel gaat. Ik kan het zelf soms ook maar nauwelijks bijbenen, dus daar hebben we alweer een verzoeningspunt. De ware angst is van economische aard en gaat gepaard met de oerangst van alle mensen, dat ze bang zijn om niet te kunnen overleven. De enorme toestroom van vreemdelingen voedt de angst voor concurrentie en landjepik. Velen voelen zich straks een minderheid in eigen land worden en dat kan toch niet de bedoeling zijn van al die humanitaire hulpverlening. Ze vrezen van hun eigen land verjaagd te worden en daarom beginnen ze als angstige koeien te loeien.

Deze territoriumdrift is heel begrijpelijk, maar het is ook zeer primitief om bij voorbaat zo obstinaat te reageren. Natuurlijk, er komen wel heel veel mee-eters bij, maar de huizenbouw zit nu alweer juichend in de lift. 'Elk nadeel heb zijn voordeel!', zegt Cruijfie. Het is ook een toets van alertheid voor Europa, we moeten de rotte appels eruit zien te pikken en die terug sturen, maar voor de oprechte welwillenden moeten we een schuilplaats bieden en een menswaardige ruimte om te kunnen bloeien. Racistische tegenkrachten zijn niet meer van deze tijd, want de wereld is één groot dorp geworden, zeker nu Big Brother iedereen en alles in de gaten houdt. We kunnen nog zoveel van elkanders vreemde culturen leren, zoveel goeds en liefs. Wat kost het ons nou helemaal om die humanitaire brug van totale verzoening over te steken? Blijf niet steken in je instinctieve vooroordelen, want die hebben het mis. We zijn allemaal mensen en evenveel waard in de Ogen van God.

Wat als jij die Ander was?...

Schrijver: Joanan Rutgers, 21 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.8 met 4 stemmen 79



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)