Even het denken voorbij .
Mijn blik verzacht om de glans van d'avondzon en de bedenking dat je als kind leerde praten en je als ouderling opnieuw leert zwijgen, luisterend naar je eigen hartslag die over het leven vertelt en waarbij je denken in de fluisterende stilte blijft hangen.
Speels laat je je even vangen in de armen van de zomerwind om met een zucht de lucht als een koesterend deken om je heen te leggen.
Je ogen eerbiedig gesloten, zwijg je het denken voorbij ....!
Inzender: Katty wijns, 26 juli 2016
Geplaatst in de categorie: filosofie