"Horreur" en gezelligheid

De mens is een streber. Hij streeft en streeft door, ook als hij zesentachtig is. De "horreur" van de doodsvertwijfeling, van de existentiële angst, van de immense leegte van de kosmos waarin men wegzinkt als een atoom, van het naakte, bleke skelet dringen niet door in de gezellige, burgerlijke woning die regelmatig schoongemaakt wordt. Het onkruid moet ook van het tuinpad, dat is essentieel en de hoogste doelstelling waarvoor het leven nog in stand gehouden wordt, welhaast de categorische imperatief.

In het boekenkastje ontbreken Kierkegaard, Sartre, Heidegger, Nietzsche en Merleau-Ponty. De vraagstellingen zijn niet doorgedrongen tot het bewustzijn, hebben het lichaam en de geest niet kunnen bereiken, de bezinning is gedurende een heel leven achterwege gebleven en de directieven van Jezus Christus hebben geen zoden aan de dijk gezet. Zal de nacht van de vertwijfeling niet aanbreken?

In het Crematorium wordt de ultieme verschrikking weggemasseerd met geciviliseerde, beschaafde procedés...

verschrikking vermij vermijding gezelligheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 43