Zelfdoding als ultieme vorm van bloedkunst

(voor Ana Mendieta (1948 - 1985))

Je bent geboren op 18 november 1948 in Havana, op Cuba. Je was afkomstig uit een gegoede familie. Jouw ouders waren Ignacio Mendieta en Raquel Oti Mendieta. Op jouw twaalfde jaar werd je samen met jouw 14-jarige zus Raquelin door jouw ouders naar Amerika gestuurd, vanwege het politieke klimaat op Cuba. Via 'Operatie Peter Pan' kwam je terecht in instellingen en pleeggezinnen in Dubuque en Iowa. Jouw moeder en jouw jongere broer bleven tot 1966 in Cuba en in dat jaar werd je met hen verenigd. Jouw vader zat 18 jaar gevangen op Cuba, vanwege zijn politieke overtuigingen. Hij kwam in 1979 naar Amerika. Jouw vader was betrokken bij de Amerikaanse invasie in de Varkensbaai.

Op de middelbare school ontstond jouw passie voor kunst. Op de Universiteit van Iowa had je veel last van discriminatie. Aan de Universiteit van Iowa behaalde je een Bachelor en een Master in de schilderkunst en een Master of Fine Arts in Intermedia. Je werd daar begeleid door de Duitse kunstenaar Hans Dieter Breder (1935 - 2017), een leerling van Willem Grimm en George Rickey. Na Iowa verhuisde je naar New York City.

Jij richtte jezelf vaak op de spirituele en fysieke band met de aarde. Je had een obsessieve daadkracht om jouw banden met de aarde te herstellen, wat de re-activering van oeroude overtuigingen was. In 1972 voerde je 'Untitled (Death of a Chicken)' uit, waarbij je naakt voor een witte muur stond en jij jezelf door het bloed van een kip liet bespatten. In 'Untitled (Rape Scene)' uit 1973 heb je jezelf aan een tafel vastgebonden en met bloed geblust. Dit was een artistieke reactie op de brute verkrachting van de verpleegstudente Sarah Ann Ottens, die daarna werd vermoord.

In de dia-serie 'People Looking at Blood Moffitt' goot je bloed en smeet je lompen op een stoep. Je fotografeerde de vele mensen, die zonder te stoppen daar doorheen liepen, totdat de winkelier HF Moffitt het opruimde. Je maakte ook silhouetten van vuur, wat je filmde.

Van 1973 tot 1980 maakte je de Silueta-serie, waarbij je in de natuur vrouwelijke silhouetten creëerde, in modder, zand, vuil en gras. met natuurlijke materialen als bladeren, takjes en bloed. Je schilderde ook jouw lichaamsomtrek op een muur. Jouw kunst is een terugkeer naar de moederbron, de baarmoeder, die verbonden is met het mystieke universum. Je experimenteerde met body art en performance art en verder was je een beeldhouwster en video-artieste. In 1983 kreeg je de Rome Prijs van de Amerikaanse Academie in Rome.

In 1985 was je een korte tijd getrouwd met de Amerikaanse, minimalistische beeldhouwer Carl Andre, geboren op 16 september 1935 in Quincy. Carl leeft nog. Je maakte werk in Cuba, Mexico, Italië en Amerika. Je richtte je op bloedig geweld jegens vrouwen en je had interesse voor spiritualiteit, religie en primitieve rituelen.

Veel van jouw werk werd beïnvloed door de religie Santeria en jouw verbondenheid met Cuba. Jouw gebruik van bloed, buskruit, aarde en stenen is op Santeria terug te voeren. Verder was het moederbeeld erg belangrijk voor jou, zeg maar de Maya-godheid Ix Chel, de Moeder van de Goden, de Godin.

Op 8 september 1985 pleegde je zelfdoding door uit het slaapkamerraam van jouw appartement op de 34-ste verdieping op 11 Waverly Place in Greenwich Village te springen. Vlak daarvoor had je een laatste, heftige ruzie met Carl Andre gehad, over wie er artistiek gezien belangrijker was. Ik kan je vertellen, dat jij dat was en bent. Je werd 36 jaar.