Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Pessimisme of galgenhumor?

In de nacht van zaterdag op zondag a.s. zetten we de klok weer een uur vooruit. Deze maatregel is ooit bedacht om langer te profiteren van het daglicht en daardoor o.a. minder elektriciteit te hoeven gebruiken; een positieve maatregel om het milieu te sparen. We kunnen ons al enigszins een toekomstbeeld van onze leefomstandigheden op deze aardkloot vormen, uitgaande van de huidige en in een rap tempo veranderende klimatologische veranderingen. Als alles tegen zit en niets meer helpt, dan staat de klok stil en behoeft niemand later ooit nog de tijd aan te passen. Nu echter spelen meer factoren en vooral economische belangen een rol bij te tot nu toe gehouden internationale milieuconferenties. Vergeet daarbij vooral het winstbejag van vooral de grootste naties niet. Vooral zij houden het bij vage convenanten en op toezeggingen op een later tijdstip en torpederen daarmee als het ware de goede intenties én de al zichtbare resultaten van de kleinere naties met hun door de zon en de wind opgewekte schone energie. Je kunt stellen, dat het begin er is.

Terwijl wij als brave burgers, soms al fanatiek, afval scheiden, plastic apart inzamelen en genoegen nemen met vele andere alternatieven voor een beter milieu, stookt men in de grootste landen nog onverminderd de (bruin)kolencentrales ter opwekking van de elektriciteit, ter verwarming van huizen of voor industriële doeleinden. Men vertikt het te investeren in de soms duurdere maar milieuvriendelijke alternatieven. Dit uit puur winstbejag, met als argument, dat het ten koste zou gaan voor de werkgelegenheid. Lariekoek natuurlijk, want grote textielconcerns laten in oosterse landen hun collectie vervaardigen in overvolle ateliers, waar onderbetaalde werkkrachten zich suf naaien (excuus) om hen en tussenpersonen winst te laten opstrijken. Hoezo: werkgelegenheid? Het liefst worden de goederen dan ook nog door vrachtvliegtuigen naar de klant gevlogen, terwijl de stratosfeer toch al bezwangerd is door de uitgestoten fijnstof en de verbrande kerosinegassen. Zo moddert men maar door, maar er wordt niet echt doorgepakt; tot de volgende milieutop dan maar weer.

Langzamerhand en ook goed voor ons waarneembaar verandert het klimaat en lijken de seizoenen te verschuiven. Tornado’s en andere wervelstormen, een tsunami, modderstromen, en andere natuurrampen brengen de heren beleidvoerders niet op andere gedachten. Zij lopen dan ook niet met een gezichtskapje in de smog van de miljoenensteden, zien hun villa’s niet verzakken door aardgaswinning en reageren laconiek op olierampen. Er zal ooit het noorderlicht al bij de evenaar zichtbaar zijn. Zolang het maar geld oplevert is hun motto: voor het oog van de wereld zetten wij ons beste beentje voor, maar met als ondertoon: wie dan leeft, die dan zorgt. – Dat dit alleen voor miljardairs geldt, wordt bevestigd door het feit dat ik via derden, en die weer via goede relaties, in het bezit ben gekomen van 1.000 en in 22 talen vervatte instructiefolders, hoe te handelen wanneer eeuwen later, alle inspanningen om het milieu te redden ten spijt, niet hebben mogen baten:

< Opdracht 1: Reis naar het laatste nog overgebleven stukje oerwoud, dat u nog een korte tijd van ijle zuurstof kan voorzien. Deel alle voedsel en zorg voor hen die het niet meer redden. Gebruik uw waardepapieren of bankbiljetten als brandstof om uw karige vegetarische maaltijd te bereiden. >

< Opdracht 2: Nadat u uw laatste medemens heeft begraven dient u, voor u eveneens dit ondermaanse verlaat, te handelen zoals eeuwen geleden al gebruikelijk was in werklocaties waar ook ’s nachts werd gewerkt: “De laatste persoon doet het licht uit”!
Dit om een goede indruk achter te laten voor eventueel toekomstige buitenaardse bezoekers. >

- - - -

“Er is koffie”, zegt vrouwlief. “Is jouw inzending al klaar?”
“ja hoor, maar eh . . of men dit ook zal prui . . .”

Excuus aan de lezer, het laatste was uiteraard niet voor u bestemd.

“Computer: delete last five lines – shut down voice-based interface”

“Affirmative” – klik.

Schrijver: Günter Schulz, 30 maart 2019


Geplaatst in de categorie: milieu

4.5 met 2 stemmen 1.040



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)