Het zilveren kettinkje

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het cadeautje naast me op tafel, naast de stoel die ik altijd bezette als ik bij je was in je kleine huisje. Je had het sieraad kennelijk bekostigd van je minimale budget.

Ik zal je cadeautje blijven bewaren in het doosje van donker hout, souvenir van je langdurige verblijf in Frans Guyana, eveneens jouw geschenk.

En zo nam je me ook eens in je armen en het is de enige keer geweest. Uit gevoelens van minderwaardigheid had ik bij binnenkomst verklaard "een oude vrijster" te zijn. Razendsnel kwam je op me af en klemde je me tegen je aan.

En zo wierp ik me ook eens tegen je hart, tegen die felle, brutale spier en bevestigde ik je dat je leefde en dat jouw leven voor mij van de uiterste waarde was.....

liefde geschenk omhe geschenk omhelzingen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 58