Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Wilders illegale huisvriend

We schrijven het jaar 2010. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen hebben de ‘Partij voor de dieren’ (PVD) van Marianne Thieme en de ‘Partij voor de vrijheid’ (PVV) van Geert Wilders een absolute meerderheid in het parlement behaald. Samen bezetten zij 80 van de 150 zetels en dat heeft tot een coalitie geleid tussen deze twee partijen.

Nog voor de formatiebesprekingen zijn afgerond heeft de Tweede Kamer al twee wetten aangenomen die voor de beide coalitiegenoten van grote importantie zijn.
De eerste wet betref het vrijlaten van exotische dieren uit dierentuinen en repatriëring naar het land van herkomst.
De tweede wet regelt de opsluiting van overtreedsters van het boerkaverbod in de leeggekomen hokken van de nachtdieren en tevens de opsluiting van uitgeprocedeerde asielzoekers en criminele Arubanen in de lege apenkooien.

Toen ik nog een jongetje was, hadden we bij ons thuis geen geld voor vakanties. Een dagje naar diergaarde Blijdorp in Rotterdam was het summum van vakantiegeluk en zo voelde dat toen ook.
In diergaarde Blijdorp had je voor een paar centen een geweldige dag.
Nu is Blijdorp een echte ZOO geworden, wat ik maar zo-zo vind omdat als dingen mooiere namen krijgen er altijd iets gecamoufleerd moet worden.

In de ZOO is het de laatste tijd maar een schrale boel wat dieren betreft.
Alle dieren afkomstig van beneden de lijn Bordeaux, Geneve, Boedapest, Wladiwostok zijn uitgezet. Opvallend zijn nu de gesluierde moslima’s die in ons land alleen in de betrekkelijke anonimiteit van de hokken der voormalige nachtdierenpopulatie nog hun boerka’s mogen dragen. Ook de Arubanen en Afrikaanse negers achter de tralies die de apen proberen na te doen in de hoop dat de bezoeker wat kleingeld in de halve schaal van een kokosnoot gooit voor wat ‘weet’ via een corrupte oppasser, trekken veel aandacht. Alhoewel er dus nog wat dieren rondlopen zoals je die voor 2010 in een gemiddeld dierenparkje in een Vinexwijk kon vinden, mis je de olifanten, giraffen en leeuwen toch ontzettend.

Waarom er vandaag toch naar toe? Nostalgie, pure nostalgie. De Partij voor de Dieren heeft de fauna praktisch helemaal verwijderd, maar de partij voor de planten heeft gelukkig pas twee kamerzetels zodat de Rivièrahal met als zijn tropische botanische pracht, floreert als nooit tevoren.
In de Rivièrahal aangekomen, merk ik op dat het geluidsbeeld totaal veranderd is. Vroeger zongen, floten en kwetterden hier de vrij rondfladderende ara´s, kaketoes en andere tropische vogels. Maar die zijn allemaal op het vliegtuig gezet naar het land van herkomst. Genoeg mussen en mezen die met smaak de exotische hapjes, die de tropische gewassen hen bieden, verorberen. Mijn aandacht wordt plots getrokken door iets kleurrijks midden in een groene tropische struik. Als het kleurrijk is kan het bijna niet anders dan dat het van beneden de toegestane breedtegraad is en dus allochtoon en illegaal.
Stillekens, mijn adem inhoudend, nader ik de struik. Als ik er bijna onder sta zie ik door de bladeren heen wat het is.
Ik zie een papegaai die in elkaar gedoken, meer dood dan levend, probeert zich op een tak overeind te houden. Hij fladdert wat om weg te komen als ik te dicht nader, maar dat lukt hem niet zo snel.
Het is een vette ara, goed doorvoed, maar dat is ook logisch in deze van voedsel overlopende glazen wereld waar nauwelijks meeëters zijn.

Mijn gedachten vormen zich al bijvoorbaat tot een verklaring waarom hij hier zo zit: ‘Gewoon een verstekeling die het gelukt is bij de deportaties van enkele maanden terug aan de aandacht van de vopo’s (zoals ik ze graag noem) te ontsnappen. Hij zal wel ergens bovenin de nok een al bestaand nest hebben ingepikt van een gedeporteerde vogel en ondanks de prima temperatuur en al het eten en drinken dat hij hier vindt, om dreigen te komen van eenzaamheid en heimwee zo in zijn eentje.’

“Wield”, ik schrik me naar! Hij praat nog. Nou ja een hese, krassende stem als van een stervende tachtiger…wield??.. Zou hij “wild” bedoelen soms?
Hij herhaalt nog een paar keer zijn “wield” en met speurende en schrikachtige ogen komt er dan iets van “geer”… wield geer?
Geen idee. “Wiet koif”…??

Als ik met schuldgevoel in mijn lijf later weer in de Hollandse regen buiten de Rivièrahal loop, blijf ik de woorden maar herhalen. “wield, geer, wietkoif…”
Ik heb de papegaai maar achtergelaten om te voorkomen dat ik gearresteerd wordt wegens het illegaal vervoer van “zoovluchtelingen”.
Op een bankje in een uithoek van de dierentuin probeer ik tot rust te komen en alles op een rijtje te zetten. En opeens heb ik het: witkuif, Geert Wilders!
Hoe weet die ara dat, als hij altijd in de dierentuin heeft gezeten?
Opeens herinner ik mij dat de gebleekte voorman van de PVV als voorwaarde om een coalitie met de Partij voor de Dieren te kunnen vormen zelf ook zijn zonden op dierengebied moest wegwerken.
Zou die ara dan?
Bij één van de winkeltjes bij de ingang koop ik een porseleinen pinguin. De pinguin zet ik bij zijn soortgenoten en de doos neem ik in een plastic zak mee de Rivièrahal in.

De volgende zaterdag ga ik op weg naar Venlo. Geert is thuis. Er staat op zijn bureau een foto van een papegaai en een lege goudkleurige kooi hangt in de woonkamer. Via Google ben ik er achtergekomen dat Geert inderdaad een papegaai had tot voor kort. Ik heb hem gebeld dat ik nieuws had over zijn vogel en kon onmiddellijk komen. Geert wil “Pimfo”, zoals de ara blijkt te heten, terug. Dan moet mijn ara wel die van Geert zijn want hij zei ook steeds iets wat ik verstaan had als “info”.

Uiteindelijk heb ik hem onder voorwaarden terugbezorgd, maar niet, voordat Geert het er in de Tweede Kamer had doorgekregen dat exotische dieren waarvan zeker was dat het verblijf in een West-Europese dierentuin onschadelijk was, weer terug zouden komen om de kindertjes respect en liefde voor de natuur en moeder aarde bij te brengen.

Schrijver: Gerard Wassekwam, 23 februari 2007


Geplaatst in de categorie: humor

2.1 met 7 stemmen 670



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)