Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Koop nooit een tas voor je keyboard

Voor iemand die zoveel van muziek houdt als ik, is het een kwelling dat het zelf musiceren maar niet wil lukken. Ruim twee jaar geleden geleden dacht ik dat mijn carrière als de nieuwe Stevie Wonder alsnog aan mijn voeten lag. De zonnebril had ik al. Het keyboard kwam er na zorgvuldige lezing van veel reviews op internet. De Casio CTK-691. Dat was het instrument dat mijn leven een nieuwe wending zou moeten geven. Een apparaat met liefst 300 geavanceerde tonen en 140 ritmes. Pak maar in, Tiësto.

Een Casio dus. Een goed merk wist ik, want een rekenmachine had ik er ook al van. Als een geroutineerde muzikant kocht ik mijn nieuwe levensader bij Radio Correct in Rotterdam. Thuis gekomen kwam ik er al snel achter dat ik Vader Jacob nog aardig in de vingers had. Dat speelden we vroeger vaak op school. Dat wil zeggen, ik bediende de blokjes. Die mocht ik altijd vasthouden tijdens muziekles. Daar kon namelijk weinig mee misgaan. Of beter gezegd, je hoorde ze toch haast niet tussen het geweld van de trommels en fluiten.

Na een avondje oefenen op de juiste toonzetting van bim-bam-bom kwam ik tot de ontdekking dat het niet van pas kwam dat ik geen noot kan lezen.
Je moet niet kinderachtig doen als het gaat om de tweede helft van je leven.
‘Met de LOI kom je er wel’, hoorde ik in de reclame. Altijd een beetje vreemde slogan gevonden. ‘Met de LOI kom je er nie’, dat rijmt wel. Maar toch leek het mij de ideale partner voor de start van mijn muzikantenleven. Geen gehijg van een betweterige leraar in je nek, gewoon in je eigen tempo de sterren van de hemel spelen. De aanvraag van de cursus was zo gepiept. De korting voor betaling ineens was heel verleidelijk. En dus kreeg ik binnen enkele dagen de volledige opleiding toegezonden. Binnen veertien dagen had ik ‘Au Claire de la lune’ al in de vingers. Whoopie, daar stond een maand voor!

De vaart zat erin en ik begon me na deze twee weken al af te vragen wat ik allemaal zou moeten regelen voor een tournee. In elk geval had ik een goede tas nodig om het muzikale pareltje te vervoeren. Die verkochten ze ook bij Radio Correct. Voor veertig euro was hij van mij. Maar die had ik nooit moeten kopen. Hij past namelijk perfect om het keyboard, er komt geen stofje bij. Ik zag hem net nog liggen, het is pure kwaliteit. De Casio zit er al twee jaar in.

Schrijver: Arno, 4 september 2007


Geplaatst in de categorie: muziek

2.2 met 16 stemmen 1.663



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ornor
Datum:
13 september 2007
Hahaha. Ik ken het, zo heb ik hier een gitaar aan de muur hangen. Maar alleen wanneer je wéét dat het een gitaar is zie je dat: er is inmiddels een camouflagenet van stof omheen gevormd...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)