Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De tandarts in gebreke

Zoals zoveel mensen ga ik elk half jaar op controle naar de tandarts, met de spreekwoordelijke “dood in mijn schoenen” want er zijn volgens mij niet veel mensen die er helemaal niets van hebben om één keer per half jaar die controle te moeten doorlopen, en nu praat ik niet over het gros van de hele wereld, ik praat over mezelf.

Vreselijk vind ik dat bezoek, ook al weet ik dat er tijdens die controle zelden wat aan de hand is, klachten of niet, want er is alleen maar sprake van nazien óf er wat aan de hand is en normaliter wordt er dan ná de controle een afspraak gemaakt om een eventueel probleem op te lossen (lees pijnlijk te verhelpen).

Een controle bij onze oude tandarts verliep snel en eigenlijk moet ik zeggen supersnel, want inclusief tandsteen verwijderen waren we met twee personen binnen en buiten in 7 minuten tijd én was de afspraak voor de volgende keer ook al weer gemaakt, en die lást van de één of andere kies, ach dat zat simpelweg tussen je oren, dus allang blij kozen we het hazenpad. Tenslotte gingen we ervan uit dat de man ervoor geleerd had en verstand van zaken had, en mocht je op zijn oordeel wel vertrouwen toch?
Wél vertelde ik een aantal malen dat ik mijn hartslag voelde kloppen in mijn kaak, maar ook daar werd ik raar voor bekeken, dus ook dat werd voor het gemak, juist ja, tussen mijn oren geplant.

Zat daar goed en je leerde met bepaalde dingen op een andere manier eten, je wordt vindingrijk, want ja, als je last hebt van je gebit, dan doet eten daar ook geen goed aan, ik poetste en raagde, floste en deed van alles om te zorgen dat in elk geval mijn gebit er goed uitzag.
Kortom ik deed mijn best. Als mijn man dan met enorme pijnklachten naar de tandarts gaat die in zijn mond kijkt en zegt < nee hoor er zit vuil onder de kies ernáást> ga maar goed spoelen, dan is het met een dag over, wij van alles in huis halen om te zorgen dat de pijnklachten zo snel mogelijk verdwijnen, tja dan is het lastig als de pijn alleen maar heviger wordt.

Ten einde raad bellen we naar de spoeddienst waar hij terecht kan en die concludeert dat de kies wel degelijk rot is en terstond moet worden verwijderd. Maar ook dat gebeurt niet zonder slag of stoot want mijn eega is in het bezit van een kunstheup en er zijn wat extra ingrepen nodig die vooraf gedaan moeten worden voor dat de kies getrokken kan worden.
Hij moet eerst een penicilline shot hebben en mag een uur laten terug komen om de boosdoener te laten trekken.
Gelukkig is hij ook meteen van de pijn af, niks geen vuil onder de kies ernaast, gewoon een rotte kies.

Wanneer we besluiten dat het raadzaam is om te kijken of die tandarts nog nieuwe patiënten aanneemt, stappen we over, na de oude tandarts in kennis te hebben gesteld want al is het niet leuk om in die stoel te liggen, je gebit moet je zo lang mogelijk in ere houden daar is iedereen het wel over eens.

De eerste controle bij onze nieuwe tandarts, zorgt ervoor dat we verstijfd in de stoel zitten te luisteren naar alles wat er wordt opgesomd wat er mis is met ons gebit.
Dat is nogal wat, variërend van het reinigen moeten er diverse elementen worden getrokken, zijn niet meer te redden en dat blijkt een paar maanden later, als ikzelf klachten heb die er niet om liegen, ik bárst van de kiespijn en besluit te bellen voor een afspraak, kan de andere dag terecht, lig in de stoel en de tandarts kijkt meewarig naar mijn gebit, zegt < catastrofe> en ik denk o nee…

Dan zegt ie, er moeten er twee uit, die zijn verloren, ik krijg verdoving ingespoten en nr. één is er zo uit, die zat zo los dat ik hem er zelf wel uit had kunnen halen, nr. twee gaat iets lastiger, maar dan zegt de beste man, ach, nr. drie moet er ook uit. En nu zit ik dus met een half lege mond, op een dieetje van kippensoep, wit brood zonder korsten met smeerkaas, limonadesiroop en drink alles met een rietje. Ik heb een klacht ingediend, vanwege de wanpraktijken van de oude tandarts, dat spreekt vanzelf, want we zijn er nog lang niet, dat is duidelijk, maar het is duidelijk ontoelaatbaar als je achttien jaren lang dezelfde man je gebit na laat kijken er niet wordt gereageerd op pijnklachten en wanneer je overstapt en er simpelweg tandsteen wordt verwijderd de gaten eronder vandaan komen, dan denk ik, dit was allemaal niet nodig geweest, de man had gewoon zijn werk moeten doen en als ie daar geen zin in had, moeten stoppen met zijn praktijk, want nu zijn er velen de dupe. Hij is inmiddels gestopt met tandartsen maar voor ons is het ruim te laat net als voor leden van mijn gezin en weet je, we betalen allemaal premie, waar we voorheen altijd ruim voldoende hadden aan de vergoeding die werd gegeven aan de tandartsen bezoekjes, komen we onszelf nu behoorlijk tegen, want natuurlijk redden we het niet met het bedrag van wat er voor staat.

Inmiddels heeft de tandarts schuld bekend en geprobeerd me af te kopen. Ik zou dan ook een kwijting moeten ondertekenen, nou dat ben ik / zijn we allerminst van plan, maar als we alles van te voren hadden geweten…
In een paar maanden tijd al 4 kiezen minder, allemaal rot en bedorven, verstopt onder het tandsteen en ik maar denken het ligt aan mezelf, waarmee ik alleen maar wil zeggen, als je ergens last van hebt en zeker weet dat er iets niet goed is, blijven zeuren, want als je eenmaal gewisseld hebt, moet je het leven lang doen met dat éne gebit.

Schrijver: an.terlouw, 1 november 2007


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.7 met 3 stemmen 443



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)