11. HEKEL ,BROER EN MOOIE VROUW

(Hekel is een fantasie wezentje, dat me bij stress helpt de boel te relativeren. 'De Dikke Man' van Ischa Meijer heeft me, bij het ontstaan ervan, geinspireerd.)


HEKEL, BROER EN MOOIE VROUW

Het is een stille late avond.
De stad lijkt zich ergens in terug getrokken te hebben.
Zo leeg is het op straat.
Ook de buurtkroeg in het centrum is nagenoeg uitgestorven.
De Rondborstige Barvrouw neuriet zacht met de muziek uit de jukebox en poetst rustig haar glazen. Af en toe houdt ze een blinkend glas in de lucht.
Telkens weer soepel met de doek rond wrijvend.
Broer en Mooie Vrouw, met Hekel op haar schoot, zitten aan het eind van de bar.
Voor hen staat een fles met rode heldere drank die ze vaak laten klokken en de glazen proostend beklinken.
Rondborstige Bar vrouw vult op tijd het ijs aan.
Uit de jukebox zwoelt inmiddels Chet Bakers stem.
‘Nou, niet steeds gaan huilen', fluistert Broer.
‘Ik verhuis dan wel....maar niet van de aarde'
‘Dat weet ik', snikt ze stil.
Ze frommelt de aangereikte zakdoek in haar warme wat klamme hand.
‘Pas je goed op haar Hekel?',vraagt Broer met een brok in zijn keel.
Ze aait over zijn bol.
Broer moet nu ook slikken en laat een dikke traan over zijn gezicht lopen.
‘Nou, nou,' scherpt Rondborstige Barvrouw in t ‘Amsterdams.
‘Straks ga ik mee huilen hoor!'
‘Anders ik wel' , schraapt Hekel.
Hij springt op de bar en plant zich voor Mooie Vrouw en Broer.
Het snikken is inmiddels harder geworden en brult Mooie Vrouw snotterig:
‘O, o, o, het was ook zo gezellig.'
‘Ons gebuurt en over schone dingen kunnen praten'
‘ Ik zal je zo missen.'
Mooie vrouw dept haar gezicht en snuit neus voluit.
Broer heeft zijn arm stevig om haar heen geslagen en veegt bijna ongemerkt met zijn mouw zijn wangen droog.
Hekel heeft met Mooie Vrouw en Broer te doen.
Hij kijkt rustig naar het Verdriet.
Als het Verdriet wat bedaard is en beter kan worden bekeken, pakt Hekel het Verdriet op.
Hij neemt het in zijn armen en wiegt haar. Als ook het Verdriet helemaal gesust is, stopt hij het in een van zijn zakken, klopt er zacht op en kirt:
‘Zo....dat is ook weer duidelijk!'
‘Verdriet heeft zich laten zien, ‘and at last but not least', ook waar ze vandaan kwam!
Op naar het andere....het volgende.'
Het wezentje maakt een stampend sprongetje.
‘Ja, het volgende', snottert Mooie Vrouw.
‘Daar heb ik nog geen enkel plaatje bij.'
‘Dat kan ook niet', interrumpeert Hekel
‘De tijd moet alles laten rijpen en helen.'
‘Hechten en onthechten' , mompelt Mooie Vrouw nog net verstaanbaar, heft haar glas en vervolgt:
‘Alles verandert toch constant.'
‘Vertrouw daar op ' , spreekt Hekel nu iets strenger met een knipoog.
‘Kijk', proest Mooie Vrouw.
‘Niet alleen mijn ziel breekt bij abrupte verschuivingen, mijn lichaam doet ook gewoon mee.'
Ze wijst wat spottend naar de koorts die zich op haar onderlip had genesteld.
De anderen proesten en giechelen collectief mee.
Broer knijpt zijn ogen smaller en verbreekt zijn stevige omklemming.
Ze neemt een ferme slok en wringt zich in een sierlijke bocht onder zijn arm, knijpt wat plagend in zijn wang en veegt met de achterkant van haar hand de vochtige sporen van zijn gezicht.
Met haar volle glas zeilt ze naar de jukebox, die aan de andere kant in een donker hoekje van de buurtkroeg staat.
Hekel, Broer en Rondborstig Barvrouw kijken haar aandoenlijk en wat hoofdschuddend na.

HEKEL

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 143