Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een nieuw begin...

Ooit had ik een vader een moeder en een zus, een redelijk doorsnee gezin. Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn vader een sterke man was? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn moeder me verzorgde en overstelpte met liefde? Hoe vanzelfsprekend was het dat mijn grote zus alvast een weg voor me baande door het leven?

Na "de dag van de diagnose" veranderde ons gezin. Mijn vader was geen sterke man meer, mijn moeder moest zelf worden verzorgd en mijn zus bleek onbereikbaar.

Op "de dag van de dood" raakte ik niet alleen mijn moeder kwijt, maar verloor ik ook ons gezin. Niets was meer wat het was geweest, of leek te zijn..........

Na "de dag van de geboorte" bouwde ik heel langzaam zelf een gezin op. Ik had nu een kind en was zelf moeder. Een rol die ik haast niet kon vervullen zonder zelf nog kind te zijn van mijn moeder.....

Op "de dag van de mededeling" kijk ik naar mijn vader. Zijn handen bewegen rusteloos onder tafel en zijn blik ontwijkt de mijne. Wat denkt hij nu? Dat ik hem zijn geluk zou misgunnen? Een vriendin is niet het einde van de wereld, maar een nieuw begin....

Op "de dag van de kennismaking" verandert er iets in mij. Het leven gaat dus echt door blijkbaar.....geen moeder meer en mijn vader heeft een vriedin! Mijn zus moedert lekker over mij en haar neefje en ik vervul niet langer meer de rol van moeder, maar ben het ook met hart en ziel.

Nu heb ik een vader met een vriendin, een zus met een vriend, en heb zelf een man en een kind. Eigenlijk een redelijk doorsnee gezin. En mijn overleden moeder? Die bekijkt het allemaal vanaf een gepaste afstand en schudt nog eens met haar hoofd.
Het leven gaat door...............blijkbaar.

Schrijver: Nathalie, 9 december 2007


Geplaatst in de categorie:
overlijden

1.7 met 17 stemmen 1.123



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)