Items
Onze plaatselijke bibliotheek blijft zich verfrissend en met veel elan vernieuwen.
Het laatste resultaat van deze opgewekte vernieuwingsdrift mocht ik vorige week ervaren.
Met mijn vijf vers geleende boeken wandelde ik naar de balie met de bedoeling de boeken te laten afstempelen. Fout!: ’Dat doen wij niet meer, meneer! Wij hanteren nu een zelfbedieningssysteem. Hoeft u niet meer op het personeel te wachten dus dat scheelt veel tijd en ergernis. Echt tijdsbesparend kan ik u zeggen.
Zal ik u even voordoen hoe het nu werkt? U legt uw bibliotheekkaartje op de scanner. NEE!! NIET ZO!!! U moet uw kaartje omdraaien. Met het nummer boven anders leest de scanner het niet. Mooi, zo is het goed. Nu drukt u op dat pijltje daar.’
Blip-blap-bloep hoor ik ergens links van mij.
‘Dank u,' zeg ik hevig zwetend en nog heviger verward.
‘NEE! U bent nog niet klaar! Nu verwijdert u het kaartje en legt uw boeken op dezelfde plaats.
Ziet u wel. U kunt het best. Nu leest de scanner de boeken. (??)
Ziet u dat display daar? Nee, daar! Niet onder, maar boven, ja! Oké, ziet u wel? Eén item gescand staat daar. Ziet u wel?’
‘Eh…sorry? Wat is een item als ik vragen mag?’
‘MENEER! Een item is een boek, ja! Fijn. Nu legt u het ‘item’ op de scanner.’
Na mijn vijfde item kijk ik achterom. Minstens twintig overspannen klanten achter mij. Door mijn omkijken valt een boek op de grond. Gesis, achter mij. Ik hoor zelfs enkele godvers. Maar dat kunnen ook net zo goed gatvers geweest zijn. Ben ik niet helmaal zeker van.
‘Kijk, nu heeft u alle items gescand en drukt u op dat groene knopje.’
‘Eh…sorry, ik ben kleurenblind mevrouw.’
‘Hè verdorie. Nou, onthoudt u dan maar dat het dat middelste knopje is.’
‘Eh ..wat gebeurt er als ik op dat knopje druk?’
‘Meneer! Drukt u nu maar op dat knopje, ja! Dan komt er uit dat gleufje een bonnetje met daarop de titels van uw boeken en de tijd waarop ze teruggebracht moeten worden.
Achter mij gaat het sissen over in een aanzwellend gezoem. Dertig klanten achter mij inmiddels.
Met een luid geratel zweeft het bonnetje uit het gleufje.
Vijfendertig klanten achter mij.
‘O ja, mevrouw, er zitten twee eh…items bij die ik toch maar niet wil lenen achteraf. Wat nu?’
Mevrouw zwijgt en ademt trillend uit. Het gezoem achter mij is nu oorverdovend.
Mevrouw zegt nog steeds niets.
‘Dit knopje dan maar,' en ik druk op het linker knopje en voor alle zekerheid ook op het rechter knopje. Op de display verschijnt nu overspannen knipperend en in hoofdletters het woord ERROR!
Ik pak snel mijn items in een tasje en bedank de mevrouw. Zevenendertig klanten achter mij.
’Toch bevalt die oude stempel en stempelkussen mij een stuk beter. Mee eens?'
Mevrouw heeft geen tijd. Met bevende vingers probeert ze de ‘tijdsbesparende’ scanner te reanimeren….
critici.nlGeplaatst in de categorie: economie
bibliotheek
506
Geef je reactie op deze inzending: