come back
In koffieshop Appie raakte ik gisteren bij toeval aan de praat met de opmerkelijk fit en jongensachtig ogende Fred Oster die me zonder aandringen eerlijk en blijmoedig over zijn moeilijke tijd bij de Avro vertelde.
De sympathieke oud-presentator van de Wie-kent-kwis (een vondst van wijlen Bueno de Musquita) klapte onder het genot van een Rivella-light en een pijpje Ajax-weed (iedereen lijkt een graantje van het Ajax-succes mee te willen pikken) uit de school over de verslaving die hem in zijn laatste Avro-jaren parten speelde en het hem steeds moeilijker maakte om in de rol van geduldige integere presentator te blijven.
'De laatste zeer rampzalig verlopen uitzendingen zijn door de AVRO nooit uitgezonden en hebben me veel leed bespaard" aldus de zichtbaar herboren ex-coryfee. Hij dankt hiervoor de Avro, al wil hij zijn oude werkgever niet zondermeer vrijspreken. "Ze legden me naarmate mijn shows populairder werden absurd hoge eisen op". Zo moest ik vanwege een door de Avro op mij afgesloten spelshowcontinuïteitsverzekering vanaf een bepaald moment twee shows per dag opnemen. 'Voor het geval ik net zo tragisch aan mijn einde zou komen als Willem Ruis...'
Weet je hoe zwaar dat is? Twee shows per dag, 5 dagen in de week, 6 maanden lang. De Avro zag in mij de enige persoon om de A-status te kúnnen consolideren. Ik voelde me gevleid. De eerste 3 maanden verliepen vlekkeloos. Ik liep per jaar meerdere marathons, dus mijn basisconditie hield me op de been. Tot eind december verliepen de opnames beter dan ooit. Ik vreesde de man met de hamer niet, maar had beter moeten weten. Van de een op de andere dag ging het niet meer. De klap kwam na de feestdagen met Wie-kent-aanbiedingen en Paas-arrangementen in Londen, Parijs, New York, noem maar op.
Ik, die altijd de prijzen van de reizen uit het blote hoofd kende, die de kandidaten met een knipoog of subtiele voetbeweging een hoger of zonodig lager bod kon laten uitbrengen -want die macht hád ik- stuurde ze opeens vreselijk het bos in.
Ik zat er zelf soms wel vijftig tot honderd gulden naast. Prijzen gingen aan neuzen voorbij van echtparen die ik het zo gunde! Om te kunnen blijven presenteren greep ik naar uppers, downers enz. Het absolute dieptepunt was een eindejaarsshow waarin ik presenteerde op de toppen van mijn kunnen en het uiterste uit mijn getrainde maar getergde lijf moest persen.
Rita Corita was een uur voor de uitzending overreden door camera 5 en haar invaller Vanessa had te weinig ervaring om minstens drie keer door het gat van de duizend gulden te kunnen lopen. Op die bewuste Oudejaarsavond heb ik het zover laten komen dat een pasgetrouwd stel uit Kerkrade na het finalespel met drie tientjes naar huis ging. Ze hadden de benzinekosten er nauwelijks uit. De later tegen de Avro aangespannen rechtszaak waarin ik moest voorkomen werd gewonnen omdat ik op advies van mijn raadsman volhield dat ik de sympathieke Limburgers niet had kunnen verstaan. De taalbarrière Kerkrade/Hilversum zou te groot zijn geweest. Zelfs het feit dat de mensen geboren Haarlemmers waren veranderde het oordeel van de rechter niet. Hij kwam tot een voor de Avro gunstige schikking omdat hij van mening was dat 'de dood van Rita Corita een te zwaar stempel had gedrukt op het verloop van de kwis'. Overmacht dus.
Na afloop van de zitting werd een schikking getroffen met het overrompelde echtpaar en gingen ze alsnog naar huis met 2 keukens, een stofzuiger, een koelkast, een vouwfiets, een wasmachine mét centrifuge en een huidverzorgingspakket. Als bonus eroverheen nog een driedaags verblijf in het voor hun niet onbekende Maastricht en de Avro ging vrijuit.
Er is nooit meer over geluld, maar het scheelde weinig of ik was door een dooie cavia overgegaan op de horse. Het is dat Majoor Boshart me naar afkickcentrum Hazes stuurde anders had ik hier niet zo (wijst naar zichzelf) gestaan. Ik ben clean, loop weer marathons en er is zelfs een omroep die plannen heeft voor een comeback. Ik wil er niet veel over kwijt, maar zegt de naam Letterman u iets?
hotmail.comGeplaatst in de categorie: humor
televisie
514
Geef je reactie op deze inzending: