Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De tocht van een klein meisje door de onderwereld

Met een schok ontwaakte ze uit haar diepe slaap. Bang keek ze om zich heen en zag allemaal slangen en witte jassen. De mannen in de witte jassen keken hoofdschuddend naar haar. Daar lag ze, bang en hulpeloos: bang voor het leven en bang voor de toekomst. De dokters verlieten al pratend haar kamer, ze lieten haar alleen achter.

Haar ogen vulde zich met tranen. Om de slangen niet te zien kneep ze haar ogen stijf dicht. Haar hoofd voelde zwaar aan alsof ze dagen achtereen had geslapen. Ze dacht aan de plaats waar ze was geweest voordat ze wakker schrok. Ze dacht eraan hoe ze bij Jezus op schoot had gezeten en hoe liefdevol Hij voor haar was geweest. Zijn liefdevolle handen hadden haar gezicht aangeraakt en Hij had haar voorhoofd gekust.

Ze wou niet terug naar haar aardse lichaam dat nu zo zwaar aanvoelde. Ze had bij Hem willen blijven in Zijn liefde. Ze had zich veilig willen voelen in de aanwezigheid van engelen die haar omringden. Ze had Hem gesmeekt te mogen blijven, maar Hij had haar liefdevol toegesproken: 'Mijn kind, jouw taak is nog niet volbracht'. Ze wou zo graag blijven in die prachtige tuin vol bloemen met kleuren die ze nog nooit op aarde had gezien.

Even onwaakte ze uit haar droom en zag de slangen weer die ze zo eng vond. Ze begon te huilen en dacht 'Ik wil terug'. Haar gedachten gingen opnieuw uit naar Jezus en naar de prachtige tuin. Ze dacht aan wat Jezus haar verteld had. Ze had zich zo gelukkig gevoeld daar bij Jezus, maar ze besefte dat ze nu in een aards lichaam zat dat zwaar was. Ze voelde zich daarin gevangen. Ook voelde ze een diepe snijdende pijn door haar ziel gaan door de bespotting op het plein.

Opeens ging de deur open. Daar stonden de mannen in de witte jassen weer. Ze kwamen de slangetjes weghalen en vertelden dat ze ergens heen mocht waar het fijn was en waar er goed voor haar werd gezorgd. Ze verheugde zich op die plek waar liefde was en waar ze mocht spelen met andere kinderen. Haar lichaam voelde nu pijnlijk en loodzwaar aan, maar dat gevoel zal wel snel verdwijnen in zo'n mooie omgeving, dacht ze.


Wordt vervolgd

Schrijver: Deborah, 3 februari 2009


Geplaatst in de categorie: religie

4.0 met 9 stemmen 367



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)