Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kinderen niet welkom!

Op de fitnessclub waar ik lid ben zijn kinderen niet welkom. Dat hebben we vandaag aan den lijve ervaren. Het was geen leuke ervaring. We zijn van die mensen die 24 uur per dag met onze kinderen in de weer zijn en dachten een uurtje met ze te gaan tennissen op de fitnessclub waar we beiden al 5 jaar lid zijn à 60 euro’s per persoon per maand.

Gisteren kreeg de tweeling allebei een tennisracket cadeau. De lente is eindelijk begonnen, de gedachten kwam op om ze dit jaar te porren voor de tennissport. Ze waren erg blij met de rackets en de ballen en wilde ze natuurlijk snel ergens uit proberen.

Onze fitnessclub heeft ook 8 tennisbanen. Normaal volgen we alleen enkele groepslessen, roeien we indoor of tillen we aan de gewichten in de zaal. Altijd zonder de kinderen, apart van elkaar.
Er wordt altijd vriendelijk gedag gezegd als we langs de receptie van de club komen. En als we ‘s ochtends komen wordt onze jongste dochter altijd vriendelijk verwelkomd. Zij kan ’s ochtends namelijk rechtstreeks naar de kinderopvang boven.
De kinderopvang is open op 5 ochtenden per week. Goed geregeld. Hartstikke handig, aardige dames daar boven.

Maar nu was het dus een incourante zondagmiddag. De zon scheen hoog aan de hemel, de indoorbanen werden nauwelijks gebruikt. Wij dachten een mooi moment om die nieuwe tennisrackets eens goed uit te proberen op een echte tennisbaan.
Telefonisch een baan gereserveerd. "Plaats genoeg" zei de vriendelijke dame aan de andere kant van de lijn. Halfuurtje later konden we al terecht.

Enthousiast liepen de kinderen onder het controlepoortje door, maar nu met tennisracketje in de hand, sportkleren aan "ready to go"!
Mijn vrouw voorop, zij informeerde naar welke baan voor ons bestemd is. Ik liep achter aan. De assistent clubmanager sprak haar onverwacht aan: "wie is je tennispartner?" En zij keek naar de kinderen. Ik riep ”ik” vol zelfvertrouwen en lachte naar haar. Ze wist waarschijnlijk niet dat wij elkaars partners waren. Dat kon, we hebben immers ieder een aparte sportavond, omdat we dan geen oppas nodig hebben.

Ze zei dat de kinderen niet mee mogen, want ze zijn geen lid. Ja, maar wij zijn allebei wel lid! Al heel lang zelfs en betalen hiervoor 120 volle euro’s per maand. “De andere gasten hebben daar last van”, zei ze, alsof onze kinderen monsters van een andere planeet zijn. Bovendien wilde ze mijn lidmaatschapkaartje ook nog eens checken.

IK BETAAL ALTIJD NETJES EN IK LOOP HIER AL 5 JAAR 3 KEER PER WEEK LANGS JOUW RECEPTIE, ALTIJD ZEG JE GEDAG TEGEN ME EN KRIJG JE EEN GEDAG TERUG!?

Kennelijk neem je me dan niet in je op of is mijn charisma zo slecht dat ik niet blijf plakken op je netvlies? Dank je wel! Feel good, feel Healthy?? Maar vandaag even niet. Vandaag: I Feel bad, I feel ugly! Dankzij jouw assistent clubmanager!

Omdat ik assistent clubmanager ben, moet ik, juist ik, me aan de regels houden. Ja, dat snappen we ook wel, bla bla…. Maar mogen we nu dan toch even met onze kinderen tennissen?

Ja, het mocht. We mochten, in een lege tennishal, een uur tennissen met onze kinderen op baan 1. Ze bleek toch een hart te hebben. Maar of we dit snel weer zullen doen? Nee! En of we lid blijven, dat wel. De wekelijkse sauna inclusief kan ik echt niet missen.

Maar een vriendelijke groet mijnerzijds kan deze dame voorlopig wel vergeten!

Schrijver: Jan Hertog, 5 april 2009


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 2 stemmen 227



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)