Toeval en lot
Sandra en Jan trouwen en krijgen twee kinderen. Na vijf jaar komen er butsen in hun relatie, langzaam maar zeker dooft de liefde en belanden ze in een crisis.
In de sleur van moeder en huisvrouw is ze niet gelukkig. Het gezin begint steeds meer om hem te draaien, zijn carrière en zijn frustratie dat hij op z’n werk te kort schiet en gepasseerd wordt door anderen. Er is geen tijd en gelegenheid voor haar groeiproces, voor een bevredigende invulling van haar leven.
Onvree binnen hun huwelijk houdt ze voor de wereld verborgen maar de interne spanning loopt op en haar naasten ontgaat dit niet.
Het geluk in het gezin is ver te zoeken, ze probeert buitenhuis te gaan werken, haar oude baan als secretaresse terug te krijgen, maar hij vindt het niet goed dat ze naar het bedrijf gaat voor een sollicitatiegesprek.
Hij gaat vreemd en zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten, de opmerking van zijn collega’s over zijn aantrekkelijke vrouw maakt hem paranoia en hij reageert zijn frustratie op haar af, ze kan niets meer goed doen in zijn ogen.
Tijdens een ruzie in de hal boven aan de trap slaat hij naar haar, zij ontwijkt hem en hij valt van de trap, komt ongelukkig neer en sterft die nacht in het ziekenhuis.
Door de getuigenis van haar schoonouders die alle schuld bij haar leggen en de kinderen beïnvloeden, wordt ze veroordeeld tot drie jaar gevangenis wegens doodslag. Ze wordt door familie en vrienden, inclusief haar kinderen die worden opgevoed door de schoonouders, in de steek gelaten.
Als ze vrij komt betrekt ze met hulp van sociale zaken een kleine flat. Ze leeft nog een aantal jaren als eenzaam verbitterd mens die haar kinderen stiekem op afstand ziet en nooit haar kleinkinderen ontmoet. Ze sterft als alcoholiste, maar volgens sommigen aan een gebroken hart. Ze is begraven, alleen op kosten van de gemeente.
***
Sandra en Jan trouwen en krijgen twee kinderen. Jan komt na vijf jaar huwelijk om het leven door een verkeersongeval; hij raakt de macht over het stuur kwijt door een overstekende hond.
In een goed huwelijk voelt het sterven van de partner als een amputatie. Sandra wordt door de liefde van familie en vrienden door de rouwperiode heen geholpen en krijgt haar baan als directiesecretaresse terug waardoor ze onder de mensen blijft.
Het leven gaat verder, in het gelukkig gezin, met veel aanloop van vrienden. Ze heeft een mooi leven vooral als later ook de kleinkinderen haar frequent bezoeken. De vele foto’s en filmpjes die ze regelmatig met zijn allen bekijken vormen mooie herinneringen aan Jan.
Vrienden komen over de vloer en ze heeft zo nu en dan de bloemetjes buiten gezet maar nooit heeft ze overwogen te hertrouwen; Jan is onvervangbaar en dat is frustrerend voor een nieuwe echtgenoot, van een dode kun je niet winnen want die maakt geen fouten.
Op hoge leeftijd en nog gezond, kijkt ze met een glimlach terug op een prachtig leven.
***
Beide verhalen gaan over dezelfde personen, hetzelfde gezin maar in tweede verhaal steekt een hond over, in het eerste verhaal niet....
Inzender: Janneke Koster Baas, 28 oktober 2009
quicknet.nlGeplaatst in de categorie: filosofie
Toeval en lot
1.242
Geef je reactie op deze inzending: