Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

DE NIEUWE ONDERWIJZERES

'Mag ik uw getuigschriften even zien?', vroeg schoolhoofd Thugt aan zijn sollicitante.
De vrouw graaide in een zak van haar groezelige zwarte mantel. Een pad sprong uit haar jaszak en verstopte zich achter de prullenmand. Ze wierp een rolletje vlekkerige, vergeelde papieren op het bureau van het schoolhoofd.
Thugt begon ze met grote interesse te lezen. Het waren er nogal wat. Het ene getuigschrift was nog mooier dan het andere. Hij wreef in zijn handen van plezier.
'Wanneer kunt u beginnen, Juffrouw Hollewaai?'
'Wanneer u maar wilt'.
'Welnu, zullen we zeggen aanstaande maandag?'
Thugt stak zijn hand uit en begon de kromme, gerimpelde hand met de lange zwarte nagels hartelijk te schudden. Juffrouw Hollewaai trok haar hand terug en stak hem uit in de richting van de prullenmand. De pad sprong erop, ze stopte hem weer in haar jaszak en liep naar de deur.
'Uw getuigschriften!'
Ze pakte ze aan en propte ze bij de pad.

Juffrouw Hollewaai wierp het raam van het klaslokaal wijd open.
'In de rij!'
De drieëndertig kinderen van groep acht gingen in een rij staan naast de banken. Juffrouw Hollewaai zette een bezem in de vensterbank en ging erop zitten. De kinderen namen ordelijk achter haar plaats.
ZOEFFF! Daar ging het de blauwe lucht in, richting Groningen.
Juffrouw Hollewaai wees met de aanwijsstok met het rubberen dopje naar beneden.
'Gijs?'
'Oude Pekela juf!'
'Goed. Thea?'
'Sappemeer juf!'
Bertje stak verlegen een vingertje op.
'Jjuf?'
'Zeg het maar, Bertje.'
'Mag ik even naar achteren?'
De bezemsteel schoot naar beneden en landde bij een uitspanning met een speeltuin te Hoogezand.
'Pauze! Iedereen die naar achteren wil, kan naar achteren gaan.'
'Graag drieëndertig rode limonade,' voegde Juffrouw Hollewaai eraan toe tegen de eigenaar van de uitspanning.
Na een half uurtje spelen en limonade drinken ging het weer verder. Friesland werd behandeld en boven Rottumerplaat werd de zeehond bestudeerd.
Precies om half één zaten de kinderen weer netjes in de banken.

Thugt kwam eens kijken hoe zijn nieuwe leerkracht het maakte.
'En? Zijn ze braaf geweest, Juffrouw Hollewaai?'
De onderwijzeres rommelde in haar jaszak, haalde een groen pannetje tevoorschijn en blies erop. Er kwam damp vanaf en een bitterzure lucht. Ze deed het deksel eraf en begon met smaak te eten.
'Jullie kunnen gaan, kinderen. Tot vanmiddag.'
'Vergeet u vooral niet ze vanmiddag een flinke stapel huiswerk mee te geven,' zei Thugt op vertrouwelijke toon.
'Vooral Betsie en IJsbrandt en Wim en Pleun en Aletta en Marrie en Thijs en Barend en Yvonne en Barbara en Siebert en Richard en Marianne en Ineke en Klaartje en Freek en Gijs en Bertje zijn zeer zwakke leerlingen, die hard zullen moeten aanpoten.'
Juffrouw Hollewaai maakte een gebaar met een stokje dat ze uit haar jaszak haalde en mompelde iets. Een pad sprong door het lokaal. Juffrouw Hollewaai stak haar hand uit en stopte hem bij de andere pad in haar jaszak.
'Nu heeft hij een vriendje,' zei ze bij zichzelf.
'Schoolhoofd Zesmin was wel een beetje eenzaam, zo alleen met mij. Hij zal het goed met Thugt kunnen vinden.'
Dierenleed en kinderleed, daar kon Juffrouw Hollewaai niet goed tegen.


Zie ook: http://www.bloggen.be/ikdenkhetmijne

Schrijver: Katja Bruning, 6 maart 2011


Geplaatst in de categorie: school

3.8 met 5 stemmen 1.365



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Janny Ridderbos
Datum:
7 maart 2011
Email:
janny.ridderbosskynet.be
Ik heb met genoegen dit schattige verhaaltje van jou gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)