Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Prijs gewonnen

Prijs gewonnen.

De telefoon rinkelde. Wouter kwam moeizaam en waggelend uit zijn rookstoel en pakte de hoorn van het toestel. Na het gesprek begon hij luidkeels te lachen. Mien keek hem verbaasd aan, en zei:
''Waarom lach je zo?''
''We hebben een prijs gewonnen in de loterij, geen geld, maar een reis naar Afrika.''
''Mij te link in Afrika met al die wilde dieren, ouwe.''
''Nonsens, de reis zal best goed verzorgd zijn, ook zijn er excursies, allemaal heel veilig en de papieren zijn onderweg, zei die mijnheer van de loterij.''

De dag van vertrek was aangebroken. Op het vliegveld werden ze hartelijk verwelkomd door een jongeman, gekleed in een smerige overall en een helm met bril op zijn hoofd. Hij stelde zich voor en zei:
''Ik ben de piloot van een éénmotorig vliegtuig, geschikt voor twee passagiers'', en hij wees ernaar.
''Is dat wel in de haak, ouwe? Een groter toestel had ik verwacht.''
''Zit wel goed, maak je niet bezorgd, darling.''
De piloot liet de motor warm draaien en de winnaars konden plaatsnemen. Even later steeg het toestel op en kwam in zware onweersbuien terecht. De piloot keek in zijn spiegel en zag de oudjes lijkbleek worden, hij reikte ze kotszakken aan.

''We zijn bijna de bui gepasseerd, alles gaat goed, deze tocht heb ik al driehonderd keer gemaakt, en het ging altijd goed'', zei de piloot.
Na uren vliegen arriveerde het vliegtuig op een klein vliegveld op de afgesproken plaats midden in Afrika. De oudjes stapten uit het toestel en onmiddellijk kwam een donker gekleurde man op de grote dikke Mien af en gaf haar een klapzoen. Ze schrok zich wild. Deze man begeleidde hen naar het hotel aan de rand van het dorp. De plaatselijke bevolking keek met belangstelling naar de twee blanken uit Holland. Ze zwaaiden met Hollandse vlaggetjes.
Een gekleurde vrouw speelde op een oud accordeon het ‘’Wilhelmus’’.

Wouter ging in de houding staan en bracht de groet. Mien liep door en zong tot vermaak van de omstanders het lied, ''Was ik maar thuis gebleven.''
De bediening in het hotel was uiterst vriendelijk. De gasten kregen ieder een kamer met uitzicht op de savanne. De maaltijden werden geserveerd in een overdekt buitenverblijf. Tot hun stomme verbazing kregen ze de eerste dag bruine bonen met spek en griesmeelpap toe.
Na een vermoeiende dag sliepen ze snel in.

De volgende morgen werd hij gewekt door een jonge gekleurde vrouw, ze was naakt en maakte hem zoenend wakker. Het was hier de gewoonte had ze gezegd.
Mien werd door een oude kreupele man gewekt en keek verheerlijkt naar haar. Zij schrok geweldig en sprong als een lenige kat het bed uit en rende naar de badkamer.
Na het ontbijt zouden ze een excursie gaan maken naar de savanne. Een weids landschap met hoog geel gras en hier en daar struiken. Ze reden in een grote jeep met in de laadruimte vier mannen met geweren. De oudjes zaten tussen hen in. De chauffeur was een grote zwarte man en moest steeds hardop lachen.

De rit was heel interessant. Wouter maakte foto's van olifanten, giraffen en zebra's. Op een gegeven moment bracht de chauffeur de jeep tot stilstand en hij bulderde van het lachen en liet zijn grote witte tanden zien, en zei:
''Beste mensen uit Holland, het is hier de gewoonte, dat de toeristen een avontuur meemaken, die ze nooit meer zullen vergeten.''
Wouter werd verzocht uit te stappen, hij deed dat met tegenzin, want hij vertrouwde het niet.

Toen hij naast de jeep stond in het hoge gras van de savanne, reed de chauffeur met volle vaart weg. Het angstzweet brak bij hem uit en hij schreeuwde moord en brand. Tweehonderd meter verderop stopte de jeep. Mien was inmiddels in gevecht geraakt met de begeleiders en eiste, dat ze terug reden om haar man op te halen. Het was maar een geintje, er zou niets ergs gebeuren, hadden ze gezegd.Toen Wouter daar stond onder de brandende zon voelde hij zich onbehaaglijk, want hij hoorde achter hem het grommen van een leeuw. Hij keek voorzichtig om en zag verderop een grote leeuw staan, die aanstalten maakte naar hem toe te komen.

Hij zette het op een lopen, maar hoorde al het gehijg van de leeuw achter hem. Tot zijn stomme verbazing liep de leeuw hem voorbij met zijn kop achterom kijkend. De leeuw was kennelijk bang voor die man, omdat hij boos keek en begon nog harder te rennen en liep zelfs de jeep voorbij. Opgelucht kon Wouter de jeep ook bereiken en sprong in de laadbak. De chauffeur lachte zich bijna een stuip en verzocht Mien ook uit te stappen.
''Geen sprake van, je kunt het heen en weer krijgen met je smerige geintjes'', riep ze.
Niemand van de gekleurde mannen had de moed haar uit de wagen te duwen.

Gelukkig gingen ze weer terug naar het hotel. Ze namen meteen een douche.
''Dat flikken ze me niet meer, ouwe.''
De volgende dagen verliepen minder spectaculair en konden de oudjes rustig hun gang gaan, dus lekker zwemmen en zonnen. Toen de week om was kwam dezelfde piloot hun weer ophalen. Lekker bruin geworden kwamen ze weer thuis.

Schrijver: kees niesse, 21 juli 2011


Geplaatst in de categorie: landschap

1.0 met 2 stemmen 174



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
21 juli 2011
Email:
hmessielive.nl
Lekker spannend zo'n klein vliegtuigje, dat een lange reis moet maken.
Dat avontuur met de leeuw lijkt haast wel afgesproken werk, alsof die zwarte lui die leeuw al goed kenden en wisten dat hij geen kwaad zou doen.
Wat zou het geinig wezen als zo'n verhaal echt kon gebeuren!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)