Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ik ben beroemd (!).

Ondanks het feit dat niemand mij ècht kent, ben ik beroemd..
Hoe kan dat dan, vraagt U zich misschien af en dat kan ik me voorstellen.
Maar het is wél zo.
Er wordt namelijk over mij gepraat, ja ja, en hòe..
Door veel mensen, die mij benaderen over 'bepaalde dingen', spannend, hè?
Laatst werd mij gevraagd hoe het met mijn "zes" kinderen ging en van binnen kreeg ik de kriebels, maar ik zei tóch maar:" Goed hoor, uitstékend!!"
Ha ha, zes kinderen...
Enfin, dat is nog niet alles, hoor!
Ik ging een keer naar de winkel en kocht 2 flessen port en nog wat bier en toen stond er een buurvrouw naast mij 'feessie vanavond?'.
Ja hoor, een 'feessie', maar ik was direct een alcoholiste.
Op een gegeven moment was ik in de tuin bezig en ik ben een 'Pietje Precies', dus ik zat vaak op mijn knieën in de tuin met een schepje de wortels uit te graven, toen ik een gesprek opving van mijn overburen - ze konden mij niet zien - vanwege de hoge heg.
'Aan de overkant wordt gewerkt, ha ha, uitslover toch?'
'Joa, moar nie slech, toch?'
Ik bleef toen maar op mijn knieën zitten, voor het vervolg..
En ja hoor, tóen kwamen de details.
'Een mooi wief, zo te zien, vooral als ze even opstaat, maar volgens mij is ze binnen, jammer'
'Joa, ze hèft mooie tiet'n, joa joa, ha ha ha'
'Heb ik nog niet zo opgelet, volgende keer misschien, maar ze heeft wèl mooi haar'
En zo ging 'het gesprek' nog even door en ik verkrampte haast van het zitten op mijn knieën, níet van plan om op te staan, auw..
Helaas kwam de postbode en die groette mij.
"Mevrouw, er is een pakketje voor U, wilt U even tekenen voor ontvangst? "
Ik wees even naar de voordeur, want er was wel iemand thuis.
"Mevrouw, dit is voor U hoor, dus.."
Moeizaam stond ik op en keek eerst naar de overkant, en ja hoor, ze stonden er nog..
"Komt U maar even binnen, dan teken ik wel" zei ik tegen de postbode.
Dus wij samen naar binnen, tja...
Toen had ik een verhouding met de postbode - volgens de overburen - want eenmaal binnen bood ik hem een kop koffie aan, wat hij graag aanvaardde.
Na een half uur vertrok hij.
Ik besloot de tuingereedschappen op te ruimen, want het was mij wel even genoeg.
Een andere buurvrouw zag mij dat doen en sprak mij aan.
'Wat hoor ik nou over jou, ff tussen ons hoor, maar was die éne gozer bij jou vannacht?'
'Welke gozer...???'
Ze keek even om haar heen en fluisterde: 'Je weet wel wie, toch? Ik heb jullie wel gehoord..geef nie..hoe was het?'
De volgende dag was ik netjes gezegd 'De Dame'.
Uiteindelijk kreeg ik via via te horen dat er behoorlijk over mij geroddeld werd.
Ik had inmiddels 8 kinderen, was alcoholiste, ging vreemd met o.a. de postbode en ontving elke dag een man met wie ik 'het deed' en werd 'De Dame' van de buurt genoemd.
Zeg eens eerlijk, dan ben ik toch 'beroemd'??

Schrijver: Alida Booij, 9 maart 2013


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 1 stemmen 131



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)