Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Heer Ane en de zeven geitjes op vakantie [2]

Na een verkwikkende nachtrust was iedereen de volgende ochtend al vroeg uit de veren, zelfs Heer Ane, die zich verbaasde over de merkwaardige helderheid in zijn hoofd die het gevolg was van de zeer geringe hoeveelheid alcoholhoudende drank die hij de vorige dag tot zich genomen had. Aan de massief eikenhouten ontbijttafel at het gezelschap wat scheepsbeschuit, aangevuld met een handvol vitaminepillen tegen de beruchte scheurbuik waaraan dankzij de Etos tegenwoordig niemand meer hoefde te lijden.

Het schip heeft nog geen naam, zei geitje Nr. 7, die vanwege zijn filosofische instelling altijd een grote interesse aan de dag legde voor zaken die met letters en woorden te maken hadden. Een schip moet een naam hebben, een schip zonder naam, dat kan niet!, verklaarde hij met grote stelligheid. Daar waren de anderen het wel mee eens. Laten we het schip Ti Kanete noemen, stelde Nr. 7 voor, dat betekent: Hoe gaat het? in het Grieks. Daarmee zit je altijd goed! Na ampel beraad gingen de anderen hiermee akkoord. Heer Ane's hoofd begon meteen al te duizelen bij de gedachte aan de gecompliceerde taak die voor hen lag: die van het op de juiste manier aanbrengen van de naam op het schip. Na anderhalf uur had hij het volgende schema op papier staan:

A: Het bepalen van de juiste grootte der letters.
B: Het bepalen van het juiste lettertype.
C: Het vaststellen van de plaats op de scheepsromp waar de naam moest worden aangebracht.
D: Het uitzoeken van de meest geschikte verfsoorten.
E: Het bepalen van de mooiste kleur, waarbij ook het kontrast met de teint van de scheepsromp moest worden betrokken.

Hij was net begonnen met vast te stellen dat punt F het maken van een model in schaal 1 op 10 van het hele schip moest behelzen, toen Geitje Nr.6 enthousiast binnenstormde en Heer Ane aan zijn mouw de wal optrok. Kijk, zei hij, en wees trots op de naam Ti Kanete die in sierlijke, tijdloze letters op de boeg prijkte. Wat mooi, zei Heer Ane verbaasd, hoe heb je dat zo snel gedaan? Gewoon,met de hand, zei Nr. 6, ik heb eens een cursus kalligrafie gedaan in een buurtcentrum, en voor de verf en de kwast ben ik gewoon even de stad in gegaan. En wat een fraaie kleur, sprak Heer Ane bewonderend, je hebt er wel gevoel voor. Ach, zei Nr. 6 bescheiden, ze hadden in dat winkeltje gewoon geen andere kleur waterbestendige verf, maar ik moet zeggen dat ik er zelf ook wel tevreden over ben. Nadat de overige geitjes, die inmiddels waren toegesneld, eveneens goedkeurende geluiden hadden laten horen, trok het gezelschap zich terug op het dek van de Ti Kanete om te bespreken welke activiteiten deze dag eventueel ondernomen konden worden.

Heer Ane's voorstellen om een klooster en een lepra-eiland te bezoeken werden door zijn 4-voetige metgezellen met een vermoeid gegaap ontvangen. Een zelfde lot onderging zijn suggestie om deel te nemen aan een Proud To Be Fout Avond, die eruit bestond dat men zijn meest Foute Kleren aantrok in de hoop daarmee een prijs te winnen; dit alles georganiseerd door een Nederlands reisbureau. Toen opperde Nr. 7 het plan een auto te huren en een rondtocht over het eiland te maken en daar kon iedereen zich in vinden.

Zo gezegd, zo gedaan, en weldra betraden onze vrienden een autoverhuurbedrijf waar men aan de balie vroeg naar een 8-persoons MPV (multipurpose vehicle) Helaas had men die niet voorradig, maar een 6-persoons Fiat Multipla behoorde wel tot de mogelijkheden. Deze optie betekende echter dat 2 geitjes 2 andere geitjes op schoot moesten nemen. Daar had niemand veel zin in, met name vanwege de hitte die, minder vochtig of niet, zich ondanks het tamelijk vroege uur al behoorlijk deed gelden. Toen viel hun oog op een rij scootertjes en werd het oorspronkelijke plan aangepast en binnen de kortste keren snorde het achttal in konvooi de stad uit: voorop Heer Ane, zijn snor fier in de wind, met achter zich op de buddyseat Nr. 1 die zich, stoer als hij was, met slechts 1 hand losjes aan Heer Ane's broekriem vasthield, daarachter de overige 6 geitjes paarsgewijs verdeeld over nog eens 3 scootertjes. Het was een wonderlijk gezicht, want je ziet het niet vaak, geitjes op een scooter, en zeker geen 7 tegelijk!

Reeds voor het vertrek had Heer Ane zijn kameraadjes gemaand de grootst mogelijke voorzichtigheid te betrachten bij het besturen van hun 2-wielige voertuigen, vanwege het verraderlijke en zeer on-Hollandse karakter van de Kretenzische wegen. En inderdaad: het wegdek was hobbelig, zat vol gaten en lag bezaaid met kleine steentjes, waardoor glijpartijen, eventueel uitmondend in een val in een ravijn, zeker niet denkbeeldig waren. Ondanks de behoedzame rijstijl gleed er af en toe een wiel een beetje weg, maar dit leidde niet tot valpartijen en iedereen bereikte zonder kleerscheuren het stadje Knossos, waar men afstapte om de ruïnes uit de Minoïsche tijd te bezichtigen.

wordt vervolgd

Schrijver: Spencer Brandsen, 31 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 1 stemmen 117



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)