Zuidlaardermarkt (2)
Toen ik een jaar of acht was voltrok zich een klein drama op de markt dat een grote invloed had op ons gezinsleven en vooral op mij. Mijn moeder was op een avond met m’n oudere zus nog even naar de kermis gegaan. Het was zoals gewoonlijk behoorlijk druk en ze wilde de kortste weg nemen door over een dissel van een zware aanhangwagen te stappen die tegenover Dinkla, een winkel in ijzerwaren, stond geparkeerd. Op dat moment begon de wagen die de aanhanger trok te rijden. Ze viel en werd door de aanhanger overreden waardoor ze beide heupen brak en bovendien veelvuldig inwendig letsel opliep.
Berend Botje had van zijn vaste standplaats aan de overkant van de weg alles gadegeslagen maar onthield zich van commentaar. Ik zie haar nog ons huis binnen gebracht worden en even later, na grondige inspectie door dokter Mees, werd ze met de ambulance naar het Academisch Ziekenhuis in Groningen afgevoerd. Daar kwam ze, na het nodige gips- en verbandwerk, in de takels te hangen. Mijn vader kon het gezin niet in z’n eentje bestieren omdat ie daarnaast ook gewoon z’n werk had op de kazerne.
Het kwam er op neer dat ik en mijn jongere zus tijdelijk naar Groningen gingen om het gezin enigszins te ontlasten. Mijn zus ging naar m’n Oma vooraan in de Nieuwe Bleekerstraat vlak bij het café de Slingerij en ik naar tante Gé en ome Jaap zo’n tweehonderd meter verderop in dezelfde straat. Maar daarover later. Dit ongeluk van mijn moeder heeft wel voorkomen dat ik Canadees ben geworden. In de jaren vijftig vertrokken heel wat jonge gezinnen naar Canada om daar een nieuwe bestaan op te bouwen. Mijn vader zag dat ook wel zitten, twee van zijn zussen waren hem al voorgegaan, en de foto’s voor de paspoorten waren al gemaakt. Ook hadden we al leerboekjes in huis om de Engelse taal alvast een beetje onder de knie te krijgen. Ik had de bootreis en de de lange treintocht door de Canadese wouden al minstens twintig keer in gedachten gemaakt.
Door dit ongeluk ging de hele emigratie echter niet door en achteraf was dat maar goed ook werd later gezegd. Mijn vader kreeg hartproblemen en maagzweren en dan kon je beter in Nederland zitten met z’n sociale voorzieningen dan in het keiharde Canada. Het kan raar lopen in het leven.
Mijn moeder genas trouwens op wonderbaarlijke wijze van al haar verwondingen.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: algemeen
Zuidlaren
84
Geef je reactie op deze inzending: