Wat een aansteller !

Twee oudere mensen liepen voor haar uit en bespraken met elkaar hoe verschrikkelijk die vent zich aanstelde.
Hij doet net alsof hij je nooit ziet en soms doet hij net alsof hij haast niet kan lopen.
Maar gisteren liep hij heel kwiek door de supermarkt heen hoor, zei de vrouw tegen de man.
De vrouw die er achter liep en deze verhalen over deze man aanhoorde, grinnikte in zichzelf.
Even had ze de neiging om tegen hen te vertellen wat zij allemaal mankeerde en te vragen hoe ze vonden dat ze nu overkwam.
Vast en zeker heel gezond bedacht ze.
Ze liep namelijk veel sneller dan deze twee mensen en voelde zich herboren.
Ze had zelfs haar eigen haar kleur nog en zag er zo wie zo erg jong uit.
Haar bril had ze afgezet, omdat ze er op dat moment erg duizelig van werd.
Toch behoorde ze officieel nu ook bij de bejaarden had een zoon haar glimlachend verteld en naast een fantastisch cadeau voor haar verjaardag ook een geranium meegebracht.
“Kun je er vast achter gaan zitten”, had hij glimlachend gezegd.
Humor hadden die twee mannen van haar wel.
De jongste deed altijd voorkomen alsof ze heel slim was, wat helaas ook vaak niet het geval was.
Jongere mensen hadden tegenwoordig meer begrip voor mensen met gebreken dan de ouderen vond ze.
Maar ze voelde zich een rijk gezegend mens met haar twee zonen en haar woninkje.
Toch had ze ms, diabetisch en problemen met haar schildklier.
Het leuke was alleen dat ze zich alleen naar buiten begaf als ze zich goed voelde, iets wat soms best wel eens gebeurde.
Ze had een milde vorm van ms, dus soms moest ze wel een rollator gebruiken als het moment van je goed voelen even te lang op zich liet wachten.
Het was de kunst je vast te houden aan de “goede” momenten en ze had het geluk dat zij dat kon.
Ze besloot om toch maar niet met deze mensen in discussie te gaan.
Gelukkig voelde ze zich geen aanstelster, maar een geluksvogel.

verjaardag bejaarden bejaarden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 2 stemmen 99