Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Stampij in de tram

Als je alleen woont ben je toch wel eenzaam. Vanuit de huiskamer zie ik alleen weilanden en grazende koeien en vanuit de keuken aan de achterzijde van het huis een pad naar het bos en ook weilanden. Een kilometer verderop woont een jonge gescheiden buurvrouw. Ze komt wel eens langs op de fiets om een praatje te maken en een kopje koffie te drinken. Ze is heel gezellig en ziet er wulps uit. Ze kijkt mij altijd smachtend aan, maar ik weet daar geen raad mee.

Op een ochtend werd ik wakker met een inval om eens een dag uit te gaan. Ik besloot naar Amsterdam te gaan, eerst met de bus naar Zwolle en dan met de trein naar de hoofdstad. In mijn coupé zaten een paar passagiers gebogen over een mobieltje en hoorde ik pieptoontjes. Niemand deed zijn smoel open, wat ongezellig. Ik belandde met mijn wandelstok in een enorme drukte bij het uitstappen van de trein. Iedereen bleek haast te hebben, ik niet. Ik zag gelukkig een bank en nam daar plaats op. Ik zat nog niet of een jonge blonde dame ging naast mij zitten. Die durft, dacht ik.

Ze stak een sigaret op en bood mij er ook één, een Lucky Strike. Omdat ik een verwoed roker en drinker ben nam ik die natuurlijk aan en ik gaf die jongedame een vuurtje. Omdat mijn hand een beetje beefde, hield ze mijn hand vast om het vlammetje goed te richten naar haar sigaret tussen de felrode lippen van haar mond. Ze vertelde, dat ze wachtte op haar vriend, maar die niet kwam opdagen. Ze wilde het uitmaken, want hij ging vaak vreemd. Op een vroege ochtend betrapte ze hem met een dik mokkel in haar bed, want hij dacht, dat zij naar haar ouders was in Alkmaar. In Drenthe hoor je zulke verhalen niet, dus ik was zeer verbaasd en dacht, oppassen Kees.

Ik had gelijk, want ze vroeg mij of ik zin had een kopje koffie te drinken in een hotelletje waar ze vaak kwam. Zoiets heb ik eerder meegemaakt en ik trapte erin. Ik zat toen aan de bar een cognacje te drinken en dat blonde mokkel natuurlijk ook. Op een gegeven moment zei ze, dat ze pissen moest. Ik dacht wat een onbeschoft wijf. Even later kwam ze terug in een heel kort rokje en zag ik haar roomkleurige dikke dijen. Ze wou nog een cognacje en vroeg mij of ik zin had mee naar boven te gaan, want dan zou ze mij verwennen. Ik schrok mij kapot en ben daar niet op ingegaan. Ik was toen nog 75 en dacht, dat krijg ik nooit voor mekaar om met dat mokkel te wippen. Ik dacht, ik moet aan mijn hart denken.

Ik heb toen alles betaald aan die schele barkeeper en ik schrok van de prijs, wat een afzetter, dacht ik. Dat mokkel schold mij nog uit voor boerenlul. Ik nam dus snel de benen naar de tram, lijn 4. Iemand had mij verteld, dat deze tram naar de Albert Cuypmarkt gaat. Die kon ik dan helemaal aflopen tot de Ferdinand Bolstraat, waar je de tram kan pakken naar het Centraal Station. In de tram zat ik naast een jong moedertje met een klein kind op schoot. Een leuk joch was het, die almaar papa, papa tegen mij riep. Heb ik dat, dacht ik. Ik was mij van geen kwaad bewust en dat moedertje kennelijk ook niet. Ze zei tegen dat ventje, dat is papa niet, die man is een meneer.

En of het niet genoeg was gebeurde er weer wat in de tram. Een heel dikke mevrouw kwam binnen en ging tegenover mij zitten. Ze was zo dik, dat ze twee plaatsen innam. Toen hoorde ik iemand zeggen, dat de tram niet gemaakt was voor olifanten. Tot mijn grote schrik keek dat wijf mij aan en zei:
''Had je wat, ouwe zak?''
Ik kreeg een wegtrekker en dacht was ik maar thuis gebleven en zei tegen die vrouw:
''Dat was ik niet, mevrouw''
''Dat was je wel, ik hoorde het duidelijk. Je moet je gore opmerkingen voor je houden, anders krijg je een ram voor je harses.''
Gelukkig stopte de tram en stapte ik meteen uit, wegwezen hier, dacht ik.

Schrijver: kees niesse, 13 september 2014


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.5 met 2 stemmen 101



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Len Cornelis
Datum:
13 september 2014
Een zeer grappig verhaal. Verwoord in compacte zinnen. Volks en warmbloedig in de goede zin van het woord.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
13 september 2014
Goed dat je die perverse, jongedame in Amsterdam van repliek hebt gediend. Misschien kun je toch beter wat beginnen met die jonge, gescheiden deerne nabij je woonhuis. Die is betrouwbaarder. Die brutale dikkerd kan de ram-bam krijgen! Hou je haaks, Kees, en blijf hopen!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)