Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Zijn maat in de cel

Toen Wout de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Janneke hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven.
''Darling, er is net een brief gebracht, misschien van een dooie. Kijk jij effen wie er niet meer met zijn ogen knippert?''

''Kan je dat niet anders zeggen, schoft.''
Ze maakte de enveloppe open en las het overlijdensbericht, en zei:
''Ken jij een zekere Gerrit, ouwe?''
''Ja, met hem heb ik vroeger in de cel in Veenhuizen gezeten. Waar hij voor zat wilde hij nooit zeggen. Ik zat voor het jatten van auto's. Gerrit zag er groot en sterk uit, maar ik vertrouwde hem niet, hij deed zo vleierig. Op een nacht schrok ik mij kapot, want ik voelde een hand over mijn kont glijden, het was niet mijn hand.

Ik deed het licht aan en zag dat Gerrit naast mij zat. Hij zat nog steeds aan mijn kont te voelen, die smerige anusverkenner. Ik werd woedend, en schreeuwde:
Hé, laat je dat vuilak, daar ben ik niet van gediend. Ik voelde mij helemaal niet meer veilig bij die vent. Hij was verliefd op me, zei hij. Toch heeft hij menigmaal voorkomen, dat ik in elkaar werd geramd, omdat ik een grote smoel had in de eetzaal.

Buck Jones wilde mij een keer in mekaar rammen, maar Gerrit gaf hem een paar doffe dreunen. Dat vond ik weer fijn van hem, maar weer in de cel wilde hij mij een tongzoen geven. Toen heb de bewaker gewaarschuwd, die Gerrit alleen maar een standje gaf. Ik had liever, dat hij overgeplaatst werd. Met zo'n billenvrijer in de cel te zitten is om wanhopig van te worden. Wanneer wordt hij begraven, darling?''

''Aanstaande vrijdag wordt hij gecremeerd. Stuur maar een brief, dan heb je toch een blijk van medeleven gegeven.''
Er zat voor hem niets anders op, een brief te schrijven.
''Hebben we nog schrijfpapier, darling?''
''Ja, er zit nog één vel in de blocnote, schrijf nou meteen goed kever, anders moet je er één halen in de boekwinkel. Hij begon te schrijven:

Beste Gerrit, ik heb in je brief gelezen, dat je niet meer ademt. Helaas heb ik je als billenmaat niet bewonderd, maar toch heb je vaak voorkomen, dat ik een paar doffe dreunen kreeg van Buck Jones. Weet je nog die bewaakster blonde Sjaan, die verliefd op mij was. Wat had ze grote memmen, hé? Jij was ook verliefd op mij en dat je steeds aan mijn reet zat te voelen vond ik niet leuk. Ik heb er nog steeds nachtmerries van. Van mijn jonge buurvrouw kon ik het wel verdragen, maar dat mag niet meer van Janneke.
Je billenmaat.

''Het is klaar, darling. Moet je het nog lezen?''
Ze pakte het vel en las het met stijgende verbazing en een woeste gelaatsuitdrukking. ''Wat ben je toch een oelewapper man. Gerrit ligt in zijn kist voor pampus, idioot. Je schrijft naar hem persoonlijk, malle vent''
''Dat geeft toch niet, schat. Hij was gelovig, dus ik neem aan, dat hij naar de hemel gaat en de brief hem daar zal bereiken.''
Zij:
''Nou je post de brief zelf maar'', en ze dacht, met die vent ben ik al bijna zestig jaar getrouwd. Hoe is het mogelijk.

Schrijver: kees niesse, 26 februari 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
26 februari 2015
Ook dit verhaal kende ik al, maar waarschijnlijk in een andere versie, zoals je zelf zegt. Als dokter adviseer ik je veel buitenlucht toe, onder begeleiding van de vrijwilligster Angelique, die alle schoonheid en technieken in huis heeft om je weer wat op te beuren!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)