Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Stilte

Ik ben bang voor de stiltes. Er zijn zoveel stiltes.
Er is de stilte van een ster.
De stilte van het ontwaken in eenzame gevoelens.
En van de gedachtenloosheid.
Maar in het klooster zijn de stiltes weldadig ofschoon er op de trapleuning daar een slang is gebeeldhouwd met daaronder het woord prudentia wat voorzichtigheid betekent.
Ja druk uw stiltes niet te snel en te graag aan uw hart.
Stiltes zijn ook bekoringen dikwijls.
Stilte in het hart doen de boezems verwarmen en het bloed rustig stromen naar de kamers.
Oh lieflijke bloedvloeiing, tot vrede komend en tot smart tegelijk.
De stilte tussen de mensen zorgt voor hevige spanning of tot liefde.
Ik heb vele stiltes ter beschikking
Het woud met de wilde dieren is mijn vlucht.
Ik verkies toch om op mijn knieën in stilte een jumbopuzzle te leggen uit duizend puzzelstukjes.
Hier een puzzelstukje met daarop een kieuw van een vis.
Daar een puzzelstukje van een pont, daar vele puzzelstukjes van de witte hemel waarin we heel stil worden. Waar zoveel duizelingwekkende puzzelstukjes van zijn.
Daar een puzzelstukje van een verre stille witte ster.
En zo word ik stil van binnen.

In bed wil ik dromen over mijn hemelse geliefden.
Het wekkertje tikt in stilte. Het plantje op het nachtkastje droomt ook stilletjes.
Het hondje aan mijn voeten.
Het lieve hondje likt mijn voeten.
Uit de dikke lippen van de vissen in het schone water komen zachtjes lieve gebeden voor ons.
In schoon water.

Schrijver: cornil, 7 mei 2015


Geplaatst in de categorie: religie

4.7 met 3 stemmen 127



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Louise de Waal
Datum:
7 mei 2015
Prachtig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)