winterverhaal foppe

Winter 1992 het was toen een strenge winter. Henk Angenent won de elfstedentocht voor Erik Hulzebosch in de sneeuw en het ijs. Ik zat in Zuidlaren en zag het die dag bij moeder thuis ik was thuis van verlof. Ik ging toen schaatsen met mijn zus in Onderdendam waar zij toen woonde heel afgelegen in Groningen waar ze werkte na de kunstacademie. Ik zat onder de medicatie zelfs Haldol tegen de psychose toch stapte ik in de auto naar haar toe, een oude oranje polo. We hadden het heel koud. Tegenwoordig woont mijn zus in de buurt en werkt nog steeds en heeft een kind. Mijn mama woont in Drachten en ik woon nu een jaar in GGZ Franeker, daarvoor had ik altijd bij mama gewoond in het dorpje Opende waar ik een tuintje had. Ik denk nog vaak aan Bergum waar ik was als kind en daar schaatste ik op houtjes op de ijsbaan en pake bond de ijzers steeds onder. Het was erg koud in de winter van 1980. Toen zat ik in een stacaravan in Idskenhuizen met mijn stiefvader. Dat was niet leuk ik mocht die man niet. Beppe zat toen al in Berchhiem. Mijn tante Tine heeft op mij gepast omdat ik geen vader had en ze woont er nog soms belt ze nog ze is nu al oud. Ik kan niet alleen in een huis wonen want ik heb schizofrenie al twintig jaar Risperdal. Vorig jaar was ik twee weken opgenomen met een psychose in het ziekenhuis van Heerenveen dat was toen nodig. Ik sliep toen niet meer en liep in de war over straat en kon niet meer bij mama blijven ik stond op het balkon en Wunderink kwam er aan de crisismanager. Toen ik hier aankwam van de gesloten afdeling kon ik nauwelijks praten het was toen in februari nu een jaar geleden. Mama komt een keer per week langs en is al oud en loopt slecht zij neemt tabak voor me mee en is mantelzorger zij is heel lief en gelovig ik bel haar elke dag. Verder heb ik nog twee vrienden van school Simon en Remco. Ik voel me hier heel alleen en ken bijna alleen de verpleegkundigen Auke, Sjoerdje en Loes en de psychiater van Gils en Rutgers. Soms slik ik Lorezpam bij tegen het huilen om rustiger te blijven, yoga vind ik het leukst om te doen boodschappen doen bij de Poisz vind ik het moeilijkst, koken vind ik wel leuk en ook schilderen en tekenen. Ik verschoon mijn eigen was en bed. Het is nu weer winter en ik heb naar gedroomd het is volle maan. Zo meteen komt de begeleiding brood eten en voor medicatie en heb ik vrij het is vrijdag. Ik ben Foppe Oostenbrug en 47 jaar. Ik vind het niet leuk ziek te zijn soms huil ik een beetje. Dan probeer ik afleiding te zoeken en luister naar rustgevende muziek. Ik vind niks aan de winter van de zomer was het veel beter met mij en ging ik met mama naar zee naar Koehool om aan zee te zitten picknicken in onze auto de Suzuki Alto, dat was toen heel leuk. Ik print het uit en zet sesamstraat aan. Afdeling Lankwert duurt heel lang misschien wel de rest van mijn leven. Foppe

Schrijver: foppe oostenbrug, 22 januari 2016

foppeteungmail.com

Biografie van deze schrijver

winter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.8 met 5 stemmen 216