Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Wolf

Stel je voor, je bent niet die schatrijke vrouw die op een Tropisch eiland ronddwaalt om mannen te versieren of die goed onderhouden student die in de avond een biertje drinkt terwijl hij aan zijn liefje denkt. Denk je eens in, je bent niet die succesvolle zakenman die zijn geweten heeft verloren, je bent niet die buikdanseres die de muze weet te bekoren, maar je bent een alleenstaande lichtelijk dementerende man, en je voelt de onnavolgbare drang om iets over de wolf te vertellen aan een jonger iemand, een lieve meid, waaraan je ooit jouw liefde beloofde.

Je ligt op bed, de morfine maakt het helder denken soms onmogelijk, maar je hebt het nodig voor de pijn, die door een ziekte is veroorzaakt. Je bent in het laatste stadium van jouw ontwikkeling. Het stervensproces is bijna voltooid. Je voelt je genoodzaakt om de lucide dromen van jouw jonge bezoekster te ontleden, te analyseren totdat alle vezels bloot liggen.

Werkelijkheid en fantasie mengen zich door de verdovende werking van het zware medicijn. De tranen op jouw wangen rollen langzaam. Je vertelt over belangrijke zaken. Zij onderbreekt je niet, met haar perzikwangen en het haar dotje boven op haar hoofd.

Je bent nu in haar lucide dromen, jullie zijn in gedachten op weg naar een dorpje, even buiten het industriële behang van de stad, onder een wolk nabij een bloesembos.
Er is een wolf gevonden in Flevoland. Jullie hebben het gehoord op de lokale radio, jullie willen altijd de eerste zijn, wanneer er een wolf wordt gevonden.
Het roofdier is dood gereden op de weg met kinderhoofdjes, tijdens een woeste rooftocht naar een gigantische supermarkt met een gratis parkeerhaven.

Het schip “emotie” strandt in de nacht als de beeldschone Violette haar onderjurk uitdoet. Er valt er een geheim uit de kast, waar ook de morfine staat. Je brengt jouw bejaarde hand naar haar hoofd, alsof je jullie liefde een pauselijke zegen wilt geven. Ze glimlacht om haar zwijgen kracht bij te zetten.

Jullie zijn in gedachten op zoek naar de wolf, hopelijk is het deze keer geen grap. Het zou toch wat zijn in de nieuwe wildernis, een echte wolf in het wild. Onnodig om te fantaseren. De wildernis komt terug als de dood in zicht is.

Op het laatste moment komen er allerlei kleinigheidjes bij, lucifers, watten, wattenstaafjes, plastic zakjes, zakdoekjes, plastic bestek, rollen wc papier. De winter is nog niet eens begonnen, maar alle voorbereidingen wel. Het overlevingsinstinct komt boven drijven.

Wat zo’n dier hier eigenlijk komt zoeken, er is niet veel meer te eten dan botten. Jullie zijn op weg naar een pan dampende soep en komen onderweg wat vrienden tegen.

De morfine maakt het helder denken soms wazig De euforie bezoekt een schijnwerkelijkheid.
Dan weer is de beeldschone Violette dichtbij je, en lijkt ze naakt in haar beweging, dan is ze plotseling weer ver weg, gekleed in dikke winterjas zet ze haar voetstappen in de verse sneeuw, om je voorgoed te verlaten.

Je bent in het laatste stadium van jouw ontwikkeling. De ziekte heeft alle energie tot zich genomen.
Violette ziet je in de levensspiegel. Ze kijkt voorzichtig en ze ziet de roofzuchtige bloeddoorlopen ogen van een wolf, die hongert in zijn laatste verlangen.
Het einde is nu echt in zicht.

Schrijver: Jeroen Splinterman, 21 augustus 2016


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.7 met 3 stemmen 128



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
21 augustus 2016
Email:
hmessielive.nl
Jeroen, een spitsvondig verhaal, dat er heel sterk op duidt hoe iemands levenseinde en stervensproces met hoogst waardevolle en tegelijk plezierige ervaringen kan samengaan.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)