Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Rooie rakkers

Geert en Jet zaten zondagmorgen aan hun eerste borrel te lurken. De huisbel rinkelde. Jet opende de deur, het was Krelis de burgemeester.
''Dag Jet, ik kom even langs om je wat te vragen.''
Samen gingen ze huiskamer binnen.
''Hallo Geert, hoe gaat het met je?''
''Goed , maar arm burgemeester, neemt U plaats.''
Jet schonk een kopje koffie voor Krelis in en zette er een jonge jenever naast. Vergenoegd keek hij naar haar.

''Zeg Geert, je weet, dat het morgen weer nieuwe maan is, dus komt het hele dorp weer naar het stadhuis om het Wilhelmus te zingen, maar er is wat tussen gekomen.
Vanmorgen vroeg ging de telefoon op mijn bureau en kreeg ik de secretaris van het Kabinet aan de lijn. Ik schrok mij kapot, want morgen komt ook de minister president en nog een paar van die gasten. Het wordt dus een drukke dag, daarom wil ik jullie assistentie vragen. Wil jij ook helpen Jet, want ze hebben te kennen gegeven, dat ze graag stamppot van andijvie met spekkies en een bal gehakt lusten. Je krijgt assistentie van Chantal, mijn secretaresse.

''U kunt op ons rekenen burgemeester, hoe laat moeten we komen?''
''Fantastisch mensen, kom maar om half tien, kunnen we eerst nog een borrel drinken.''
Ik neem wel koffie. zei Jet.
Krelis nam afscheid en in de gang kneep hij Jet in haar bil. Ze keek hem dankbaar aan.

De volgende morgen stonden ze al vroeg op.
''Kom we gaan, het is al bijna half tien.'', zei Geert.
Op het plein voor het stadhuis waren al dorpelingen gearriveerd. Vanavond zal het zeker drukker zijn, want dan komen ze allemaal, als er wat te smikkelen valt.

Krelis begroette het echtpaar allerhartelijkst en hij gaf Jet een handkus.
''Je weet waar de keuken is, hé. Chantal zal je helpen. Ze is een beetje kwaad op mij, omdat ze niet meer bij mijn thuis mag werken. Sinds mijn scheiding deed zij het huishouden, maar het werd te gek met haar. Ik lag nog niet in bed of ze kwam al naar me toe, dat ze het zo koud had. In plaats dat ze nog een deken uit de kast haalde, ging ze naast mij liggen.''
''Dat is toch fijn burgemeester, ik zou het wel weten'', zei Geert.

''Ik was er niet blij mee beste mensen, want ze trok haar pyjama uit toen ze het warm kreeg en haalde mij aan. Ik sliep geen nacht meer, dat kon ik niet volhouden. Tijdens de vergaderingen op het stadhuis viel ik steeds in slaap met het gevolg, dat de raadsleden naar de kroeg gingen. Ik heb haar dus ontslagen van haar taak als huishoudster, ze mag nu weer op het stadhuis werken. Gistermorgen probeerde zij mij weer te verleiden en wilde ze mij in de bezemkast duwen. Jet ging naar de keuken om de maaltijden voor te bereiden en de ballen gehakt te braden. Chantal hoorde van Jet, dat de burgemeester een oudere vrouw als huishoudster heeft aangenomen. Sjaan heet ze, maar ze heeft de rot gewoonte zwaar te snurken, en nou heeft hij weer slapeloze nachten. Chantal kreeg een lachbui bij het gillen af.

Opeens kwam de burgemeester hijgend de keuken in rennen, en riep:
''Stop maar met het eten voorbereiden, ze komen niet, er is een kabinetscrisis in Den Haag.
''Gaat het vanavond wel door?'', vroeg Jet.
''Gelukkig wel, en ik ben blij, dat die gasten niet komen, hoef ik ook niet een toespraak te houden. Zeg schat van me, heeft je kerel het Wilhelmus goed in zijn kop, want de dirigent is ziek, nu zal hij het moeten doen.''

''Attenoje, daar vraagt u mij wat, ik denk het wel, want ieder morgen als hij uit bed komt begint hij daar mee, maar alleen het eerste couplet.''
''Dat is niet genoeg Jet, hij moet er drie uit zijn hoofd kennen, dat heb ik hem gezegd, zal mij benieuwen.''
''Kent u het dan niet als burgemeester, U moet het zeker kennen, want u moest toch examen doen bij de commissaris van de koningin.''
''Ja, dat is zo, maar dat ben ik al weer vergeten, mijn lijflied is, daar moet op gedronken worden, dat weet je toch wel.''

Chantal kwam de keuken binnen.
''Hallo Krelisie, gaat niet door hé, die hoge gasten, wat een mazzel en meteen kneep ze hem in zijn kont. Jet zag dat en dacht, wat een sloerie. Opeens een hoop geroezemoes, daar werd Geert ondersteund door twee mannen het stadhuis binnen gebracht, stom lazarus. Ze legden hem neer op een bank in de gang. Een bode bracht gauw een emmer, want hij gaf te kennen, dat hij moest kotsen, en dat deed hij ook.
Jet werd gewaarschuwd en ging naar haar kerel toe.

''Hé schuinsmarcheerder wat heb je nou geflikt, je bent stomdronken. Je moet vanavond de dirigent vervangen, want die is ziek. Wat een toestand.''
''Krijg allemaal de klere , breng me naar huis, ik wil pitten'', schreeuwde Geert.
Krelis kwam ook aangelopen en zag, dat Geert niet meer op zijn benen kon staan.
''Ook dat nog, wie moet nou het Wilhelmus dirigeren, kan jij Jet?''
''Ik help u wel uit de brand burgemeester, komt wel goed.''

Zij ging gauw naar de veldwachter, waarvan ze wist, dat hij het Wilhelmus uit zijn hoofd kon, en legde hem de situatie uit.
''Wilt u het doen veldwachter, dan zal ik zorgen voor een extra portie kroketten voor uw vrouw en kinderen, en voor u een fles jonge klare, er is toch genoeg.''
De veldwachter reageerde verheugd.
''Natuurlijk doe ik dat, want met mijn lage salaris kan ik wel wat extra's gebruiken.''
Toen de veldwachter het Wilhelmus gesteund door een boerenkapel begon te zingen werd hij door de menigte uit gejoeld en begonnen ze de Internationale te zingen, de rooie rakkers. Geert werd op een handkar naar huis gebracht om zijn roes uit te slapen, Jet zorgde voor de consumpties en de veldwachter zag het niet meer zitten.

Schrijver: kees niesse, 4 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: feest

4.0 met 1 stemmen 342



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kees Niesse
Datum:
8 oktober 2016
Geachte Han,ik beledig niemand van het Landsbestuur, maar ik schrik soms van de reacties op Facebook tegen de autoriteiten. De werkelijkheid is steeds anders, ook het korreltje zout. Groet.
Naam:
Han Messie
Datum:
7 oktober 2016
Email:
hmessielive.nl
Kees, al vaker heb ik verhalen van jou gelezen over burgemeesters en het kabinet.
Ja, die verhalen mogen er zeker wezen. Alleen hopen dat de lui van de regering ze met een korreltje zout nemen en die verhalen niet te veel op zichzelf gaan betrekken.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)