Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kerstboom

Of ze nog een kerstboom gaat zetten dit jaar.
Ze kijkt hem aan of ze het in Keulen hoort donderen.
'Een kerstboom? Nu al?'
'Nee ik zeg niet nu al, ik zeg: ga je nog een kerstboom zetten dit jaar!'
Ze strijkt met het sop aan haar handen door haar zwarte haar en gaat weer verder met de afwas.
Als het aan haar ligt zet ze liever geen boom dit jaar, maar besluit de beslissing nog even voor haar te houden ingeval ze mocht veranderen van mening.
Over een weekje kan ze altijd nog zeggen dat ze er van af wil zien dit jaar, maar daarvoor is het nu nog te vroeg.

Dat groene ding met die rode ballen, dat oneindig stuk gewenning. Ze is er nu nog te onzeker en te bang voor om er zeker van te zijn dat die er niet met Pasen nog zal staan, zoals in voorgaande jaren en hij er voor sinterklaas al stond.
Gelukkig is het wel een kunstboom, dat scheelde in de rommel maar toch is het niet normaal.
Nooit kan ze ergens afstand van doen Ze hing aan alles wat haar huis binnen kwam een hond een kat een muis alles was welkom.
Het was haar zwakke plek, bij het ziekelijk af dat wil ze wel bekennen.
Lege groenteblikken, jampotten, plastic bakjes van de chinees, kortom alles moest bewaard worden.
Het hele huis stond vol, familie en vrienden hadden op haar laatste verjaardag twee juni, een bordje aan de buitenmuur gespijkerd met de tekst: 'De Hamster'. Ze kon er wel om lachen.
Toch plofte ze soms moedeloos van haar eigen rotzooi in een stoel neer en vroeg zich dan af hoe het verder moest. Van werken in huis kwam niets meer, ze wist niet waar ze moest beginnen en als ze begon met schoonmaken en opruimen zakte de moed haar snel weer in de schoenen.

Een paar weken na de voorjaarsvakantie had ze in de wijkkrant gelezen dat er een cursus binnenhuis interieur Feng-Shui gegeven zou worden. Feng-Shui wat is dat? Ze las verder en besloot er voor te gaan, ze had toch hulp nodig wilde ze niet nog moedelozer worden dan ze al was.
Haar man en kinderen lagen in een deuk toen ze het hen vertelde. Moeder en veranderen riepen ze in koor.
Dankbaar voor zoveel begrip had ze haar jas aangetrokken en gezegd dat er voor de verandering vanavond overslag op hun bord zou liggen. Ze zocht haar portemonnee en zij dat ze een erg goed restaurant wist in de stad waar ze precies hadden, wat zij zo lekker vond en trok zachtjes de voordeur achter zich dicht, man en kinderen in verbazing achterlatend.

Het zaaltje van het wijkcentrum zat vol belangstellenden. Jong en oud, mannen en vrouwen.

Uw interieur weerspiegelt uw ziel, chaos in uw huis is chaos in uw hoofd. Dat was de openingszin van de docente een stralende vrouw in een vrolijke outfit.
Obstakels in uw huis, zeker in de looppaden, blokkeren de doorgang, de stroming uw doorstroming. Telkens moet u zich in een bocht wringen om ergens bij te kunnen, dat roept irritatie op en u krijgt blauwe plekken van het stoten tegen de diverse spullen zoals stoelen, tafels, muziekboxen, bedden en dan nog struikelen over schoenen, noem maar op. U bent hier niet voor niets gekomen, dus u begrijpt waar ik het over heb.
Spontaan doch zachtjes beaamde de groep haar woorden.
De cursus gaat zes lessen van anderhalf uur duren en wordt afgesloten met een echt diploma.
Wie wil mag voor dat we beginnen zijn huis laten zien en na afloop van de cursus weer. We maken er ook foto's van.
Hoewel het veel van haar vroeg qua huiswerk en weg doen kwam er toch schot in het hele gebeuren.
Ze begon op zolder, van boven naar beneden werken had ze in het cursus boek gelezen, dat werkt overzicht in de hand en rust.
Met overal tegelijk beginnen loop je de kans in nog meer chaos verzeilt te raken.
Dat kan dan weer leiden tot stoppen met waar je aan begonnen bent en de cursus. Binnen twee weken tijd had ze de zolder en de slaapkamers redelijk op orde, er waren nog wat kleine dingetjes waar ze geen afstand van kon doen die moeten dan nog maar even blijven liggen.
Ze had al een deel naar de kringloopwinkel gedaan Zo ploeterde ze een aantal weken gestaag door naar een grondige metamorfose.
Het scheelt ook een hele hoop werk om alles schoon te houden. Haar huis was nu wel kaler maar er kwam ook rust in haar.

Een kerstboom? Ach misschien wel!

Schrijver: Christien Damman, 16 december 2017


Geplaatst in de categorie: kerstmis

4.0 met 3 stemmen 143



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Christien Damman
Datum:
16 december 2017
Zolang je er zelf niet zat van bent laat je de boel rustig de boel.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
16 december 2017
Vrolijk herkenbaar geschreven. Afkicken van lege jampotten ken ik. Lege groenteblikken ben ik gelukkig nooit aan begonnen. Ik doe altijd alles andersom, dus werk van beneden naar boven. De benedenboel is bijna klaar. Voetjes op de grond aldaar. De zolder wacht nog even tot volgend jaar. Voor een frisse wind door mijn hoofd. Ik doe het vandaag even met een herfstwandeling.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)