Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Liefde planten

Op die zomernacht zouden we elkaar voor het eerst en het laatst vasthouden. En we zouden praten over wat ons toch in godsnaam was overkomen. Want het kon niet, wij. Ik parkeerde mijn fiets op een verlaten parkeerplaats en niet veel later pikte je me op. We reden naar een plek met een prachtig uitzicht. We toverden allebei een dekentje tevoorschijn. Jij had ook een flesje wijn in je tas.

Euforisch van verliefdheid en onwennig tegelijkertijd, streken we neer. Je wees me de roofvogels aan boven de uitgestrekte weide. We zagen hazen rennen. Dronken de wijn uit de fles en hielden elkaar innig vast. Na meer dan een uur volgde dan toch die eerste kus. Die kus die we niet zouden geven, want het kon niet, wij. Er waren intense blikken, intense gevoelens, zachte woorden en zachte handen. Van praten kwam weinig tot niets. Het werd koud, schemerig. Je moest gaan. In etappes van zoenen liepen we terug naar de auto. Je zette me af bij mijn fiets, ik keek je na.

En dat zou het zijn. Want het kon niet, wij. Intens gelukkig en intens verdrietig tegelijkertijd fietste ik langs de velden naar huis. Halverwege stopte ik. De rit ging sneller dan ik raad wist met mijn gevoelens. Ik dronk de wijn op aan de waterkant in het plaatselijke voedselbos, eigenlijk niet meer dan een boomgaard met wat bessenstruiken. De fles gooide ik tussen de bramentakken. Een tastbare herinnering aan die avond mocht en kon niet in scherven uiteenspatten in de glasbak. Ik plantte met die lege fles ons geheim in de vruchtbare bodem. Net zo onzichtbaar als onze liefde dat was voor de buitenwereld. Verscholen onder groene bladeren en doornige takken.

Vandaag fietste ik langs het voedelbosje, al het blad was afgevallen. Ik zette mijn fiets tegen een bord, waarop de vruchten staan afgebeeld die je er kunt plukken in het seizoen. De hakken van mijn laarsjes zakten weg in het zompige gras. Behoedzaam liep ik naar de grote struik in het midden van het bos. Ik moest even kijken, maar hij lag er nog. Half in de bodem gezakt. Het etiket inmiddels in dezelfde vale kleuren als de lange armen van de kale bramenstruik.

Schrijver: Sophie, 23 januari 2023


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 4 stemmen 49



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
27 januari 2023
Email:
hmessielive.nl
Een trieste ontknoping. Niettemin geven de fles en de braamstruiken een kunstzinnige uitbeelding van het gebeurde.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)