De godin in mij

Diep in mij was ze verstopt. Ik keek haar niet aan, ik verzorgde haar niet. Ik liet haar liggen, slapen. Soms roerde ze zich, maar ik wist me geen raad, begroef haar onder mijn overtuigingen. Onder, inmiddels, het leven zelf. Wat had ik aan haar in dit leven? Wie was ze eigenlijk? Ik keerde haar mijn rug toe en liep door. Altijd, door.

Maar ze liet zich niet langer om de tuin leiden. Ze wilde eruit. Ze was wakker en liet zich niet meer met een smoes wegsturen. Daarom zei ze niets. En wachtte dit keer geduldig op haar kans.

Toen ik mijn lichaam transformeerde, transformeerde ook mijn geest en kon ze langzaam haar entree maken. Overtuigingen verdampten in de zonnestralen van een zalige lente. Met de bloemen kwam ook zij tot bloei.

Jij was haar voeding. Evenals onze band, die zich langzaam vormde. We wervelden om elkaar heen. De wereld leek gevuld met intense kleuren, vonkenregens van woorden, indringende melodieën en alles tintelde van energie. Vogels zongen om het hardst. Alles stroomde.

Ik had het niet door, maar zij en ik, we vielen langzaam samen. Ze had me langzaam veroverd, terwijl ik alleen aan jou dacht. En ik genoot ongegeneerd. Leven tot in mijn haarvaten. Iedere cel in mij danste, baadde in de magie van de onwetendheid.

Jij en ik dansten ook door. Jij was het, die het bij jezelf herkende. Je schreef me en ik kon het niet geloven. Dit was het dus! De onwetendheid maakte plaats voor de ontgoocheling en euforie van het wederzijdse.

Een explosie van vlinders om ons heen. Ze fladderden een vederlichte symfonie van zachte windvlagen, die onzichtbaar onze wereld veranderde. We raakten wolken aan, zagen sterren. Verkenden, bekenden, beminden. Ik pakte je hand, jij keek in mijn ogen, en we vlogen door het universum.

Maar niets wat zo hard brandt is voor altijd. De keerzijde van de roze bril was een grijze sluier dat het grote geheim over jouw wereld legde, en de mijne.

Vlinders transformeerden tot houden van. En het overrompelend besef van de diepte en oneindigheid van mijn liefde voor jou. Van de diepte die liefde kan hebben. Ik kreeg begrip voor alle woorden en beelden over verlangen, verdriet, geluk en gemis.

Ik legde me neer bij ons onvermijdelijk besluit. Samen met haar. In jouw armen werd ik heel. En smolt ik niet alleen samen met jou, maar ook met haar.

Dankzij jou, ben ik, voor altijd, een andere vrouw.

Verliefd Passiebloem Godin Bloeien Universum

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 49